Bedlington terrier – poznaj najważniejsze cechy psów tej rasy
Bedlington terriery zostały wyhodowane w XIX wieku na pograniczu Anglii i Szkocji w rejonie Rothbury, stąd ich inna nazwa – rothbury terier. Zadaniem psów tej rasy było polowanie na szczury, zające, lisy, kuny i wydry. Mimo że nie wiadomo dokładnie, jakie rasy zostały skrzyżowane, by go wyhodować uważa się, że mogły to być m.in. dandie dinmont terriery, whippet oraz jakaś inna rasa o kręconej sierści.
SPIS TREŚCI
1. Jak wygląda bedlington terrier?
1.1. Bedlington terrier – rodzaj szaty i umaszczenia
2. Bedlington terrier – charakter i umiejętności
2.1. Charakter bedlington terriera
2.2. Umiejętności bedlington terriera
3. Bedlington terrier z hodowli
4. Zdrowie bedlington terriera
4.1. Typowe choroby
4.2. Wady według wzorca
5. Żywienie bedlington terriera
6. Pielęgnacja bedlington terriera
7. Wyprawka dla bedlington terriera
8. Ciekawostki o bedlington terrierach
Data publikacji: 30 lipca 2024
Jak wygląda bedlington terrier?
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/bedlington-terrier-pies-psi-zwierz%C4%99-76572/
Bedlington terrier to pies o tak charakterystycznej sylwetce, że nie można go pomylić z inną rasą psów. To muskularny, zwinny i pełen gracji pies, który nie jest ani zbyt ciężki, ani wątły.
Głowa psa jest harmonijnie osadzona na szyi, jest noszona wysoko i porośnięta obfitą, prawie białą czupryną, która jest jedwabista w dotyku. Głowa psa jest głęboka i zaokrąglona, stop nie jest zaznaczony. Kufa jest dobrze wypełniona pod oczami, a nos jest czarny u psów niebieskich i niebieskich podpalanych, natomiast u wątrobianych i piaskowych nos ma kolor brązowy. Oczy psa są stosunkowo małe, sprawiające wrażenie trójkątnych. Uszy są średniej wielkości, osadzone nisko, opadające przy policzkach.
Szyja psa jest długa, gruba u nasady i zwężająca się ku głowie. Tułów jest mocno umięśniony, dłuższy niż wysokość psa w kłębie. Grzbiet ma kształt naturalnego łuku. Klatka piersiowa jest dostatecznie szeroka i głęboka. Uniesione lędzwia powodują, że dolna linia tułowia jest zgrabnie podcięta. Ogon psa jest średniej długości, gruby u nasady i zwęża się ku końcowi, jest nisko osadzony i nie może być noszony powyżej linii grzbietu. Kończyny przednie są proste, z kolei kończyny tylne mają umiarkowanie kątowane stawy kolanowe.
|
Wysokość w kłębie |
Pies i suka: ok. 41 cm |
| Waga |
Pies i suka: 8-10 kg |
Bedlington terrier – rodzaj szaty i umaszczenia
Źródło: Autorstwa David Owsiany - http://bedlingtonduberry.free.fr/topic2/page32.html, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=7515088
Sierść bedlingtona jest bardzo specyficzna - gęsta, podobna do przędzy lnianej, wyraźnie odstająca, ale nie szorstka, z wyraźną tendencją do skręcania, szczególnie na głowie i kufie.
Psy tej rasy mogą mieć umaszczenie niebieskie, wątrobiane i piaskowe z podpalaniem lub bez.
Bedlington terrier – charakter i umiejętności
Bedlington terrier to inteligentny pies do towarzystwa, ale o silnym instynkcie łowieckim. To pies wytrwały, żywiołowy i nadaje się do wszechstronnego szkolenia.
Charakter bedlington terriera
Obecnie jest to rasa psów przede wszystkim do towarzystwa. Są to psy łagodne, ufne i mocno przywiązujące się do opiekuna. Z drugiej strony mają instynkt psów wojowniczych i walecznych.
We wzorcu wskazano, że jest to pies obdarzony dobrym charakterem, dumny, przywiązany do właściciela, ani lękliwy, ani nerwowy. Łagodny w spoczynku, pełen odwagi przy pobudzeniu.
Wygląd owieczki nie powinien zmylić przyszłego opiekuna, gdyż rozdrażniony bedlington może wchodzić w konflikty z innymi psami.
Umiejętności bedlington terriera
W przeszłości psy tej rasy doskonale sprawdzały się w tępieniu gryzoni, łowach królików, zajęcy i lisów. Obecnie bedlington może pełnić rolę psa stróżującego, który zaalarmuje o obcej osobie na swoim terytorium.
Bedlington terrier z hodowli
Sprawdzając hodowlę bedlington terrierów sprawdź: ile lat istnieje, jakie są osiągnięcia psów hodowlanych oraz jakie są na jej temat opinie wśród właścicieli psów tej rasy. Pamiętaj, że hodowla różni się od chowu tym, że hodowca posiada odpowiednią wiedzę kynologiczną, która umożliwia mu doskonalić kolejne mioty szczeniąt. Dzięki temu możesz oczekiwać, że wybrany przez Ciebie szczeniak będzie rozwijał się prawidłowo i nie ujawnią się u niego choroby genetyczne. Dobre hodowle są zwykle zarejestrowane w Związku Kynologicznym w Polsce. Na stronie zkwp.pl możesz znaleźć regionalne oddziały. A we właściwym dla Twojego miejsca zamieszkania możesz poprosić o listę wszystkich zarejestrowanych hodowli bedlingtonów. Dodatkowo, uczestnicząc w wystawach psów rasowych, warto pozyskać od miłośników rasy opinie na temat wybranych hodowli.
Pamiętaj, że bedlington z hodowli nie powienin być odłączony od matki wcześniej niż po ukończeniu 8. tygodni. Do tego czasu szczenięta są jeszcze karmione częściowo przez matkę. Prawidłowo jest jednak, by poza odstawieniem dietetycznym młode psy przeszły jeszcze pierwszy etap socjalizacji przy matce. Z tego względu odpowiedzialni hodowcy nie wydają swoich szczeniąt wcześniej niż po osiągnięciu przez nie 12. tygodni.
Zanim zdecydujesz się na zakup psa tej rasy, umów się na spotkanie z hodowcą i zapytaj o zdrowie i sukcesy rodziców szczeniaka. Profesjonalny hodowca chętnie opowie o warunkach życia psów, ich rodowodach i dokumentacji zdrowotnej. Jeśli hodowca unika odpowiedzi, powinno to wzbudzić niepokój. Podczas wizyty zwróć uwagę na warunki życia, sposób żywienia, stan zdrowia suki i szczeniąt. Zdrowe szczenięta bedlingtona są z reguły żywiołowe, zaciekawione otoczeniem i nie boją się kontaktu z ludźmi.
Przy odbiorze szczeniaka hodowca powinien dać Ci metrykę, na podstawie której wyrobisz rodowód. Należy również odebrać książeczkę zdrowia z wpisanymi szczepieniami i odrobaczeniami, przez które przeszedł szczeniak. Dobry hodowca przygotuje także zestaw startowy dla psa z odpowiednią karmą.
Pamiętaj, by przy zakupie podpisać umowę, w której zostaną zawarte dane hodowli, nowego właściciela oraz informacja, że pies jest zdrowy.
Zdrowie bedlington terriera
Bedlington terrier to długowieczna rasa – jej przedstawiciele mogą żyć nawet przez 16 lat. Psy tej rasy dobrze znoszą cięższe warunki pogodowe z uwagi na swoją dwuwarstwową szatę z gęstym podszerstkiem. Jednocześnie należy pamiętać, by nie forsować psa latem w najwyższych temperaturach. Jak inne terriery, tak i ta rasa nie jest wolna od chorób.
Typowe choroby
- Podwinięcie powieki
- Podwójny rząd rzęs
- Zaćma
- Uogólniony postępujący zanik siatkówki
- Wrodzona łamliwość kości
- Spichrzeniowa choroba bedlington terrierów
- Melanotrichia
Wady według wzorca
Bedlington terrier to rasa, która musi spełniać określone standardy, a wszelkie odstępstwa od nich są uznawane za wady. We wzorcu wskazano, że wszelkie odstępstwa od wzorca traktowane są jako istotne wady.
Wady dyskwalifikujące obejmują agresję lub wyraźną lękliwość. Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne i/lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane. Samce powinny mieć dwa prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
Żywienie bedlington terriera
Dieta bedlington terriera powinna być dostosowana do wieku psa, gdyż inne zapotrzebowanie na składniki odżywcze mają szczenięta, a inne psy dorosłe i w wieku starczym. Im pies jest starszy, tym kaloryczność jego posiłków powinna być mniejsza.
Jeżeli Twój pies będzie uprawiał psie sporty profesjonalnie, to warto rozważyć wprowadzenie karmy dla psów aktywnych.
Bez względu na powyższe karma dla psa powinna być pełnoporcjowa. Najlepiej, gdyby pies od szczeniaka jadł karmę skomponowaną na jednym źródle białka pochodzenia zwierzęcego. Pozwoli to ograniczyć ryzyko wystąpienia alergii pokarmowej, a jeżeli ona wystąpi, to dzięki temu łatwo określisz, jaki rodzaj białka ją spowodował.
Oczywiście – jeśli chcesz, możesz karmić swojego psa dietą BARF, a nawet samodzielnie gotować mu posiłki. Jednak w obu przypadkach konieczne będzie samodzielne zbilansowanie diety.
Pamiętaj, że na karmie nie warto oszczędzać. Wszelkie niedobory składników pokarmowych, które wystąpią w okresie szczenięcym mogą mieć wpływ na zdrowie psa w jego dorosłym życiu.
Szukasz karmy z dużą zawartością mięsa?
Sprawdź: Monobiałkowa karma dla psa
Pielęgnacja bedlington terriera
Pielęgnacja psów tej rasy nie jest zbyt łatwa – bedlington wymaga strzyżenia nawet, gdy nie jest psem wystawowym. Jest to rasa, która nie linieje, dlatego wymaga częstszego szczotkowania, by podszerstek nie uległ sfilcowaniu.
Psa należy szczotkować 1-2 razy w tygodniu za pomocą drucianej szczotki, która skutecznie rozdziela podszerstek. Szczotka powinna mieć gładko zakończone szpilki, by nie wyrywać sierści. Przed szczotkowaniem należy spryskać sierść odżywką antystatyczną. Dla psów, których sierść szybko się filcuje warto zakupić zgrzebło obrotowe.
Kąpiele teriera nie powinny być zbyt częste – wystarczy raz na kwartał. Pamiętaj, by stosować szampon proteinowy, który odżywia sierść. Po dwukrotnej kąpieli sierść należy pokryć odżywką i spłukać po kilku minutach. Nadmiar wody należy odsączyć ręcznikiem.
Raz w tygodniu należy przeprowadzić rutynowe sprawdzenie stanu oczu, uszu, łap i gruczołów okołoodbytowych. Szczotkowanie zębów jest zalecane przynajmniej trzy razy w tygodniu.
Wyprawka dla bedlington terriera
Gdy decyzja o zakupie bedlington terriera już zapadła należy przygotować wszystko, co niezbędne na przyjęcie nowego członka rodziny w domu. W wyprawce dla szczeniaka powinna znaleźć się:
- Obroża lub szelki dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Ortopedycznym legowisku dla psa
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
- Kagańcu dla psa
Ciekawostki o bedlington terrierach
- Nazwa rasy pochodzi od nazwy miasta Bedlington w Anglii, gdzie psy tej rasy zostały wyhodowane.
- Psy tej rasy rodzą się czarne i zmieniają kolor umaszczenia, stając się jasne po ok. 1,5 roku.
Bibliografia
M. Ceregrzyn (red.), Psy rasowe. Kompendium lekarza weterynarii i hodowcy, MI Polska, Warszawa 2008.
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Warszawa 2006.
B. Richard, Psy. Kieszonkowy przewodnik, wyd. Parragon, Warszawa 2007.