Nova scotia duck tolling retriever - poznaj najważniejsze cechy psów tej rasy
Toller, bo tak określany jest retriever z Nowej Szkocji, to rasa psów wyhodowana do wabienia i aportowania ptactwa po strzale. Mimo że jest to najmniejszy spośród retrieverów wcale nie brak mu siły i determinacji w wykonywanej pracy. Toller nada się doskonale również do uprawiania psich sportów.Warto uwzględnić przy tym ogromną pasję tollera do zabawy i pracy w wodzie.
SPIS TREŚCI
1.1. Retriever z Nowej Szkocji – rodzaje szaty i umaszczenia
2. Nova scotia duck tolling retriever – charakter i umiejętności
2.1. Charakter tollera
2.2. Umiejętności retrievera z Nowej Szkocji
3. Nova scotia duck tolling retriever z hodowli
4. Zdrowie retrievera z Nowej Szkocji
4.1. Typowe choroby
4.2. Wady według wzorca
6. Pielęgnacja retrievera z Nowej Szkocji
7. Wyprawka dla nova scotia duck tolling retrievera
Data publikacji: 22 października 2024
Jak wygląda toller?
Źródło: By Gionabalena - Own work, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=109296945
Nova scotia duck tolling retriever to pies z pogranicza średnich i dużych ras psów. Dzięki temu, że jest najmniejszy spośród retrieverów jest również najbardziej zwrotny. Jednocześnie jest to pies zbudowany harmonijnie i dobrze umięśniony.
Czaszka tollera jest lekko zaokrąglona, szeroka, bez wystającego guza potylicznego. Głowa jest silna, wyraźnie zarysowana, lekko klinowata, z szeroko rozstawionymi oczami, migdałowatego kształtu, o burtszynowej lub brązowej barwie. Kufa psa zwęża się ku nosowi o rozwartych nozdrzach i kolorze współgrającym z umaszczeniem. Uszy psa są trójkątne, średniej wielkości, osadzone wysoko i z tyłu czaszki – bujnie owłosione.
Głowa psa noszona jest na mocno umięśnionej szyi, średniej długości. Grzbiet jest krótki i prosty. Klatka piersiowa głęboka, z dobrze wysklepionymi żebrami. Lędźwie silne i umięśnione. Ogon psa stanowi naturalne przedłużenie zadu, jest szeroki u nasady, mocno owłosiony, sięga stawu skokowego. Kończyny przednie są proste i o mocnym kośćcu. Kończyny tylne dobrze kątowane. Chód psa łączy wrażenie sprężystości i siły, ma dobry wykrok przednich kończyn i dobrą dynamikę tylnych.
|
Wysokość w kłębie
|
Pies: 48-51 cm Suka: 45-48 cm |
|
Waga |
Pies: 20-23 kg Suka: 17-20 kg |
Retriever z Nowej Szkocji – rodzaje szaty i umaszczenia
Źródło: By Christopher Woo from Toronto, Canada - Happy Deks, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2043408
Tollery to psy aportujące z lodowatej wody, dlatego ich sierść jest wodoodporna i dwuwarstwowa. Włos okrywowy jest średniej długości i twardości, natomiast podszerstek jest gęsty i miękki. Włos na grzbiecie może być lekko falisty, ale w każdym innym miejscu jest prosty. Niekiedy zimą mogą tworzyć się długie, luźne kędziory (pióra) na podgardlu.
Umaszczenie psów tej rasy może przyjmować różne odcienie czerwonego i pomarańczowego z jaśniejszym piórem na spodniej stronie ogona.
Nova scotia duck tolling retriever – charakter i umiejętności
Toller to bardzo inteligentny pies, posłuszny, zawsze gotowy do pracy, a przy tym bardzo wesoły i serdeczny dla człowieka. Pies tej rasy musi mieć możliwość realizowania swojej naturalnej potrzeby do pracy.
Charakter tollera
Retriever z Nowej Szkocji to rasa warta popularyzacji – dzięki swojej inteligencji, miłemu i wesołemu usposobienieu pies tej rasy doskonale nada się dla aktywnych rodzin z dziećmi. Do późnego wieku wykazuje również gotowść do zabawy. Łatwo się podporządkowuje, jest prosty w szkoleniu na psa do towarzystwa, z całą pewnością przyniesie wiele radości swojemu opiekunowi.
Umiejętności retrievera z Nowej Szkocji
Indianie polowali z psami w tym typie na kaczki, jednak to biali osadnicy wyhodowali tollera w XIX wieku, krzyżując psy Indian ze spanielami, seterami i collie. Po psach tych ras toller odziedziczył wysoką inteligencję i gotowość do pracy dla swojego przewodnika. Toller może aportować z wody i z lądu.
Nova scotia duck tolling retriever z hodowli
Szczenięta tollera powinny przebywać z matką co najmniej do 7-8. tygodnia życia. Jest to czas, gdy następuje odstawienie dietetyczne, a do tego momentu powinny być one karmione naturalnie. Doświadczeni hodowcy zazwyczaj trzymają szczenięta do 12. tygodnia, co jest istotne dla ich rozwoju zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego. W tym czasie szczenięta uczą się życia w grupie i nawiązują pierwsze interakcje. Pominięcie tego etapu może mieć negatywne konsekwencje w zachowaniu dorosłego psa.
Wybierając hodowlę retrieverów z Nowej Szkocji zwróć uwagę na jej renomę. Najlepsze z hodowli będą zarejestrowane w ZKwP. By to sprawdzić wejdź na stronę zkwp.pl , znajdź dane kontaktowe do regionalnego oddziału, który jest właściwy dla Twojego miejsca zamieszkania i poproś o wykaz wszystkich zarejestrowanych hodowli retrieverów gładkowłosych z Twojej okolicy. By nabrać pewności możesz udać się na wystawę psów rasowych, by zobaczyć te psy na żywo, porozmawiać z hodowcami i miłośnikami tej rasy psów.
Zanim zdecydujesz się na zakup, umów się na spotkanie z hodowcą i zapytaj o zdrowie i sukcesy rodziców szczeniaka. Profesjonalny hodowca chętnie opowie o warunkach życia psów, ich rodowodach i dokumentacji zdrowotnej. Jeśli hodowca unika odpowiedzi, powinno to wzbudzić niepokój. Podczas wizyty zwróć uwagę na warunki życia, sposób żywienia, stan zdrowia suki i szczeniąt. Zdrowe szczenięta są z reguły żywiołowe, zaciekawione otoczeniem i nie boją się kontaktu z ludźmi.
Przy odbiorze szczenięcia tollera hodowca powinien dać Ci metrykę, na podstawie której wyrobisz rodowód. Należy również odebrać książeczkę zdrowia z wpisanymi szczepieniami i odrobaczeniami, przez które przeszedł szczeniak. Dobry hodowca przygotuje także zestaw startowy dla psa z odpowiednią karmą.
Pamiętaj, by przy zakupie podpisać umowę, w której zostaną zawarte dane hodowli, nowego właściciela oraz informacja, że pies jest zdrowy.
Zdrowie retrievera z Nowej Szkocji
Prawidłowo żywiony, pielęgnowany toller, z zapewnioną opieką weterynaryjną może żyć nawet przez 14 lat. Szata psa doskonale chroni go przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi – nawet w upalne dni. Mimo wszystko latem nie należy forsować psa, by nie doprowadzić u niego do udaru cieplnego. Jednocześnie tollery to bardzo zdrowe psy, które nie cierpią na nadmiar możliwych chorób.
Typowe choroby
- Zaćma
- Uogólniony postepujący zanik siatkówki
- Niedoczynność kory nadnerczy
Wady według wzorca
Toller, podobnie jak inne rasy psów, powinien spełniać standardy określone we wzorcu rasy. Każde odstępstwo od tych norm jest traktowane jako wada i oceniane przez doświadczonych sędziów, biorąc pod uwagę wpływ na zdrowie, sprawność, zdolność do pracy oraz ogólny wygląd psa. Wady te mogą obniżyć ocenę psa, zależnie od ich nasilenia.
Do wad, które mogą wpłynąć na ocenę tollera, należą m.in.: wklęsła lub ścięta kufa, zbyt wyraźny stop, jasnoróżowy nos, czy kolor nosa i powiek inny niż opisany we wzorcu. Dodatkowo, zgryz przemienny, duże okrągłe oczy, miękki i luźny grzbiet oraz ogon noszony poniżej linii grzbietu podczas ruchu, zbyt krótki, zakręcony lub dotykający grzbietu, także stanowią odstępstwa od standardu. Również pochylone śródstopia, mało zwarte łapy, rzadka sierść, brak masy ciała u dorosłego psa czy wysokość w kłębie odbiegająca od normy mogą negatywnie wpływać na ocenę tollera.
Wady eliminujące z hodowli to „motylkowy” nos, poważne wady zgryzu, brak błon pławnych, niewłaściwe białe łaty na ciele, srebrzysta lub szara okrywa włosowa, a także jakikolwiek inny kolor sierści niż odcienie czerwonego lub pomarańczowego. Agresja, nadmierna lękliwość u dorosłych osobników oraz odstępstwa od normy dotyczące jąder u samców również prowadzą do dyskwalifikacji. Każda z tych wad ma znaczący wpływ na zgodność z wzorcem rasy i ogólną ocenę tollera.
Żywienie tollera
Toller to pies, który nie powinien sprawiać problemów żywieniowych – ważne jednak, by prawidłowo dostosować dietę do wieku, poziomu aktywności oraz ewentualnych problemów zdrowotnych psa tej rasy. Pamiętaj, że szybko rosnące szczenięta mają inne potrzeby żywieniowe w porównaniu do psów dorosyłch oraz geriatrycznych.
Retriever z Nowej Szkocji powinien być karmiony dietą łatwoprzyswajalną oraz pełnoporcjową. Pies może jeść komercyjną karmę suchą, uzupełnianą o karmę mokre. Jeżeli potrafisz, to możesz również karmić psa dietą BARF lub samodzielnie komponowanymi posiłkami – pamiętaj jednak, że za ich zbilansowanie odpowiadasz Ty.
Jeżeli toller jest psem pracującym, to z całą pewnością warto rozważyć wprowadzenie diety wysokoenergetycznej – dla psów aktywnych.
Dorosły pies powinien być karmiony trzy razy dziennie. Na 2 godziny przed i po wysiłku nie należy karmić psa, by nie prowokować rozszerzenia i/lub skrętu żołądka.
Szukasz pełnoporcjowej karmy dla psa?
Sprawdź: Monobiałkowa karma dla psa aktywnego
Pielęgnacja retrievera z Nowej Szkocji
Utrzymanie sierści tollera w dobrej kondycji wymaga szczotkowania 2 razy w tygodniu za pomocą grzebienia z szeroko rozstawionymi zębami oraz metalowej szczotki z gładko zakończonymi szpilkami. Psa nie wolno szczotkować na sucho, gdyż elektryzujący się włos niszczy się. Przed szczotkowaniem spryskaj sierść psa odżywką antystatyczną w aerozolu. Pamiętaj, by szczotkować psa z włosem.
Kąpiele wystarczy przeprowadzać raz na kwartał lub częściej, jeśli pies szczególnie się pobrudzi. Ze względu na gęstą sierść, należy dokładnie aplikować szampon aż do skóry zwierzęcia. Proces kąpieli powinien zostać powtórzony dla lepszego efektu. Na koniec należy zastosować odżywkę do włosów.
Regularnie, raz na tydzień, warto także dokonywać kontroli stanu oczu, uszu i łap psa, aby upewnić się, że nie pojawiają się żadne niepokojące symptomy. Dodatkowo, zaleca się mycie zębów psa przynajmniej trzy razy w tygodniu, używając do tego pasty przeznaczonej specjalnie dla zwierząt.
Wyprawka dla nova scotia duck tolling retrievera
Gdy decyzja o zakupie nova scotia duck tolling retrievera już zapadła należy przygotować wszystko, co niezbędne na przyjęcie nowego członka rodziny. W wyprawce dla szczeniaka powinny znaleźć się
- Szelki lub obroża dla psa
- Kaganiec dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Legowisku dla psa
- Zabawkach dla małego psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
Bibliografia
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób psów i kotów, wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
E.M. Krämer, 250 ras psów, pochodzenie, charakter, utrzymanie, O.W. Multico, Warszawa 2008.
E. Verhoef-Verhallen, Encyklopedia psów, D.W. Bellona, Warszawa 2003.
www.fci.be/en/nomenclature/NOVA-SCOTIA-DUCK-TOLLING-RETRIEVER-312.html