Seter angielski - poznaj najważniejsze cechy psów tej rasy
Seter angielski to wszechstronny pies myśliwski, który może pracować zarówno przed, jak i po strzale. Z uwagi na miłość do wody pies ten może uczestniczyć w polowaniach na kaczki. Dzięki swojemu łagodnemu usposobieniu i przywiązaniu do człowieka setery są obecnie coraz częściej psami do towarzystwa. Oczywiście można je również podziwiać na wystawach psów rasowych.
SPIS TREŚCI
1. Jak wygląda seter angielski?
1.1. Seter angielski – rodzaj szaty i umaszczenia
2. Seter angielski – charakter i usposobienie
2.1. Charakter setera angielskiego
2.2. Umiejętności setera angielskiego
4. Zdrowie setera angielskiego
4.1. Typowe choroby
4.2. Wady według wzorca
5. Żywienie setera angielskiego
6. Pielęgnacja setera angielskiego
7. Wyprawka dla setera angielskiego
8. Ciekawostki o seterze angielskim
Data publikacji: 27 stycznia 2024
Jak wygląda seter angielski?
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/seter-angielski-pies-zwierz%C4%99-domowe-5736007/
Seter angielski to średniej wielkości rasa psów z grupy wyżłów o ładnie zarysowanej sylwetce, eleganckim wyglądzie i ruchach. Setery, podobnie jak pointery, należą do brytyjskich psów wystawiających.
Głowa setera angielskiego jest długa, stosunkowo sucha i noszona wysoko. Mózgoczaszka jest pojemna, z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym. Kufa jest umiarkowanie głęboka i tępo zakończona. Jej długość powinna być równa długości mózgoczaszki. Oczy setera są owalne, nie wyłupiaste, koloru od ciemnoorzechowego do ciemnobrązowego, o łagodnym spojrzeniu. Uszy psa mają umiarkowaną długość, są nisko osadzone, zwisają ściśle przy policzkach.
Szyja setera angielskiego jest długa, dobrze umięśniona i o eleganckim zarysie. Tułów psa jest umiarkowanej długości; klatka piersiowa jest odpowiednio głęboka i szeroka; grzbiet jest krótki i poziomy; lędźwie są szerokie, mocne i umięśnione. Ogon setera jest osadzony niemal na linii grzbietu, długością sięga stawu skokowego, powinien być lekko wygięty lub szablasty.
Kończyny przednie są długie i ustawione skośnie ku tyłowi; tylne są długie od biodra do stawu skokowego i dobrze umięśnione. Chody powinny być swobodne i wdzięczne.
|
Wysokość w kłębie |
Pies: 65-68 cm Suka: 61-65 cm |
|
Waga |
Pies i suka: 20-25 kg |
Seter angielski – rodzaj szaty i umaszczenia
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/seter-angielski-seter-pies-2820129/
Włos setera angielskiego jest jedwabisty, długi, falisty z gęstymi frędzlami na przednich i tylnych łapach.
Seter angielski może mieć umaszczenie czarno-białe, pomarańczowo-białe, cytrynowo-białe, wątrobiano-białe lub tricolor. Preferowane są psy bez dużych barwnych łat na ciele, ale drobno cętkowane.
Seter angielski – charakter i usposobienie
Seter angielski to zgodnie ze wzorcem rasy pies aktywny, o dużej pasji łowieckiej, bardzo przyjacielski i o łagodnym usposobieniu. Nie jest to rasa, która ma skłonność do dominacji, raczej jest to pies uległy, który chętnie wypełni polecenie opiekuna, co czyni go nie tylko dobrym psem myśliwskim, ale oddanym psem do towarzystwa.
Charakter setera angielskiego
Seter angielski to pies o bardzo przyjacielskim usposobieniu: wierność, łagodność, wesołość to kilka cech, które pasują do tej rasy idealnie. W parze z charakterem idzie jego stała gotowość do zabaw. Aktywności dają temu psu szczęście – nie jest to rasa spokojna, nie nadaje się dla domatorów. Jest to pies, który ciężko znosi samotność – do szczęścia potrzebuje stałego towarzystwa człowieka. Z uwagi na swoje myśliwskie zdolności seter angielski wykazuje silny instynkt łowiecki, a co za tym idzie skłonność do ucieczek. Z tego względu niezbędne jest szkolenie z zasad posłuszeństwa już od szczeniaka. Seter angielski dogada się pod jednym dachem z innymi psami, koty też może tolerować. Jest to pies dla aktywnych singli oraz usportowionych rodzin z dziećmi.
Umiejętności setera angielskiego
Celem hodowli seterów było uzyskanie rasy doskonale wystawiającej w polu i szybko tropiącej. Seter wykorzystuje kierunek wiatru, potrafi przeszukiwać pole, po wytropieniu zwierzyny powinien się położyć nieruchomo lub wystawić zwierzę w pozycji stojącej. Seter angielski często jest szkolony na psa wszechstronnego, który nada się do pracy przed, jak i po strzale. Rasa ta uwielbia wodę, dlatego nadaje się do polowań na kaczki.
Seter angielski z hodowli
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/pies-zwierz%C4%99-domowe-ssaki-uroczy-3293778/
Szczenięta setera angielskiego powinny przebywać z matką co najmniej do 7-8. tygodnia życia. Jest to czas, gdy następuje odstawienie od mleka matki, a do tego momentu powinny być one karmione naturalnie. Doświadczeni hodowcy zazwyczaj trzymają szczenięta do 12. tygodnia, co jest istotne dla ich rozwoju zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego. W tym czasie maluchy uczą się życia w grupie i nawiązują pierwsze interakcje. Pominięcie tego etapu może mieć negatywne konsekwencje.
Przy wyborze szczeniaka setera angielskiego warto zwrócić uwagę na reputację hodowcy. Upewnij się, czy hodowla jest zarejestrowana w ZKwP, co można zrobić na stronie zkwp.pl. Wiele hodowli informuje o swojej rejestracji na własnych stronach internetowych, co jest atutem. Warto też zasięgnąć opinii innych miłośników rasy, np. na wystawach psów czy w grupach na mediach społecznościowych.
Zanim zdecydujesz się na zakup, umów się na spotkanie z hodowcą i zapytaj o zdrowie i sukcesy rodziców szczeniaka. Profesjonalny hodowca chętnie opowie o warunkach życia psów, ich rodowodach i dokumentacji zdrowotnej. Jeśli hodowca unika odpowiedzi, powinno to wzbudzić niepokój. Podczas wizyty zwróć uwagę na warunki życia, sposób żywienia, stan zdrowia suki i szczeniąt. Zdrowe szczenięta setera angielskiego są z reguły żywiołowe, zaciekawione otoczeniem i nie boją się kontaktu z ludźmi.
Przy odbiorze szczeniaka setera angielskiego hodowca powinien dać Ci metrykę, na podstawie której wyrobisz rodowód. Należy również odebrać książeczkę zdrowia z wpisanymi szczepieniami i odrobaczeniami, przez które przeszedł szczeniak. Dobry hodowca przygotuje także zestaw startowy dla psa z odpowiednią karmą.
Pamiętaj, by przy zakupie podpisać umowę, w której zostaną zawarte dane hodowli, nowego właściciela oraz informacja, że pies jest zdrowy.
Zdrowie setera angielskiego
Setery angielskie to psy o ogólnie dobrym zdrowiu, które przy zachowaniu odpowiedniej pielęgnacji mogą żyć do ok. 14 lat. Co ważne, nie jest to rasa odporna na skrajnie niekorzystne warunki pogodowe. W upalne dni należy zrezygnować z treningów, gdyż zdeterminowany pies może doprowadzić się do udaru cieplnego. Mimo ogólnie dobrego zdrowia ta rasa również miewa pewne problemy ze zdrowiem.
Typowe choroby
- Atopowe zapalenie skóry
- Dysplazja stawu biodrowego
- Wrodzona głuchota
- Zapalenia uszu
- Zapalenie trzeciej powieki
Wady według wzorca
Seter angielski nie powinien wykazywać żadnych odstępstw od wytycznych ze wzorca. Wszelkie wady powinny być traktowane jako odstępstwa i oceniane przez wykwalifikowanego sędziego w zależności od ich wpływu na zdrowie, sprawność, zdolność wykonywania pracy i eksterier.
Wśród wad całkowicie dyskwalifikujących psa z dalszej hodowli znajdują się: agresja i wyraźna lękliwość oraz wyraźne wady fizyczne. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.
Żywienie setera angielskiego
Z uwagi na skłonność stera angielskiego do alergii psy od szczeniaka warto karmić karmą monobiałkową bądź hydrolizowaną, w ten sposób można zaoszczędzić sobie problemów z dietą eliminacyjną.
Należy pamiętać, że dieta psa powinna zmieniać się wraz z jego wiekiem. Szczenięta potrzebują zwykle więcej energii w diecie, z kolei psy dorosłe, a później geriatryczne potrzebują tej energii stopniowo coraz mniej. Ponadto, w przypadku psów z problemami zdrowotnymi dieta również powinna uwzględniać specyficzne potrzeby psa.
Jeżeli twój seter angielski jest psem pracującym, to z całą pewnością warto rozważyć wprowadzenie diety wysokoenergetycznej – dla psów aktywnych.
Seter angielski może być karmiony komercyjną karmą suchą, dieta może być wzbogacona o karmę mokrą. Pies z całą pewnością nie przejdzie obojętnie wobec diety BARF bądź samodzielnie gotowanych posiłków, jednak w tych dwóch przypadkach konieczna jest umiejętność ich bilansowania, co zwykle wymaga zasięgnięcia wytycznych od dietetyka.
Dorosły seter angielski powinien być karmione trzy razy dziennie. Na 2 godziny przed i po wysiłku nie należy karmić psa, by nie prowokować rozszerzenia i skrętu żołądka.
Szukasz zbilansowanej karmy dla psa?
Sprawdź: Monobiałkowa karma dla psa
Pielęgnacja setera angielskiego
Pielęgnacja setera angielskiego nie wymaga dużego nakładu pracy. Psa należy jednak szczotkować, gdyż jego sierść ma skłonność do filcowania. Psa szczotkuje się dwa razy w tygodniu z pomocą szczotki włosianej, zawsze z włosem. Do rozczesywania sfilcowanej sierści należy używać drucianej szczotki z gładko zakończonymi drutami – nie pudlówki, która służy do usuwania martwego włosa. Włos przed szczotkowanie należy spryskać odżywką do długiej sierści w aerozolu.
Jeżeli pies nie jest pracujący to kąpiele można stosować według zasady, że wykonuje się je, gdy zwierzę jest już widocznie zabrudzone. Kąpiel powinna odbyć się dwukrotnie – za pierwszym razem zmywa się powierzchowny bród. Szampon powinien być dedykowany dla psów o długim włosie.
Raz w tygodniu należy przeprowadzić rutynowe sprawdzenie stanu oczu, uszu, łap i gruczołów okołoodbytowych. Szczotkowanie zębów jest zalecane przynajmniej trzy razy w tygodniu.
Wyprawka dla setera angielskiego
Gdy decyzja o zakupie setera angielskiego już zapadła należy przygotować wszystko, co niezbędne na przyjęcie nowego członka rodziny. W wyprawce dla szczeniaka powinny znaleźć się
- Szelki lub obroża dla psa
- Kaganiec dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Legowisku dla psa
- Zabawkach dla małego psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
Ciekawostki o seterze angielskim
- Nazwa umaszczenia „belton” została rozpowszechniona przez Edwarda Laveracka, a została wzięta od nazwy wsi w Northhumberland.
- Inna nazwa setera angielskiego to lewerak od nazwiska ojca rasy – Edward Laveracka.
Bibliografia
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób psów i kotów, wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
J. Becker, Rasy psów myśliwskich, wyd. RM, Warszawa 2009.