Beagle – poznaj najważniejsze cechy psów tej rasy
Beagle powstał najprawdopodobniej w drodze selekcjonowania małych foxhoundów do polowania na zające. Prawdopodobnie psy tej rasy mają w sobie geny harriera. Psy w tym typie wyselekcjonowano już w XIV wieku, dlatego uznaje się je za jedną z najstarszych angielskich ras psów. Z uwagi na doskonale rozwinięty węch beagle sprawdza się nie tylko w psich sportach, ale również jako pies policyjny.
SPIS TREŚCI
1.1. Beagle – rodzaje szaty i umaszczenia
2. Beagle – charakter i umiejętności
2.1. Charakter beagla
2.2. Umiejętności beagla
4.1. Typowe choroby
4.2. Wady według wzorca
9. FAQs
Data publikacji: 26 lipca 2024
Jak wygląda beagle?
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/m%C5%82ody-beagle-pies-zwierz%C4%99-uroczy-3164385/
Beagle to niewielki pies gończy o mocnej i zwartej budowie ciała, zdecydowanie szlachetyn, a nie ociężały.
Głowa psa jest dosyć silna, średniej długości, pozbawiona zmarszczek, a stop jest wyraźnie zaznaczony. Kufa nie jest spiczasta. Nos psa jest szeroki, czarny, jednak u jasno umaszczonych psów może być jaśniejszy. Oczy mogą być ciemno brązowe lub orzechowe, są dość duże, szeroko rozstawione i nadają psu łagodny wygląd. Uszy są długie, nisko osadzone, mają zaokrąglone końcówki, są delikatnie owłosione i zwisają blisko policzków.
Szyja psa jest średnio długa, lekko łukowata, z niewielkim podgardlem. Tułów jest dobrze związany, prosty i poziomy. Klatka piersiowa psa jest głęboka, sięgająca poniżej łokci. Lędźwie są mocne i giętkie. Ogon psa jest średniej długości, wysoko osadzony, noszony wesoło, ale nie zakręcony, dobrze owłosiony i z białą końcówką. Kończyny są proste i zwarte.
| Wysokość w kłębie |
Pies i suka: 33-40 cm |
| Waga | Pies i suka: 8-14 kg |
Beagle – rodzaje szaty i umaszczenia
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/pies-szczeniak-beagle-psiak-574873/
Sierść beagla jest krótka, gęsta i przylegająca.
Maść: trójbarwna (czarna, płowa i biała) błękitna, płowa i biała; biała w łaty: borsucze, zajęcze, cytrynowe; cytrynowa z białym, czerwona z białym, płowa z białym, czarna z białym, jednolicie białym. Wszystkie wyżej wymienione kolory z wyjątkiem czysto białego mogą być przesiane. Żadna inna maść jest niedopuszczalna.
Beagle – charakter i umiejętności
Nie bez przyczyny beagle jest jedną z tych ras, które zyskały popularność jako psy do towarzystwa. To pies o wesołym usposobieniu, względnie mały i dosyć łatwy w pielęgnacji. Nadaje się do życia w mieszkaniu, ale musi mieć zaspokojone potrzeby eksplorowania terenu.
Charakter beagla
Beagle bardzo mocno przywiązuje się do człowieka i wymaga od opiekuna dużo uwagi. Pozostawiony sam sobie może zacząć niszczyć otoczenie, uciekać na spacerach i mocno wokalizować.
To wesoły i bardzo towarzyski pies, nie jest ani agresywny, ani bojaźliwy. Dobrze wychowany będzie żył w zgodzie z innymi psami. Do kotów należy go przyzwyczaić od szczeniaka. Nada się do domu z dziećmi.
Jest rezolutny i uparty, inteligentny i towarzyski, ma również skłonność do chodzenia własnymi ścieżkami.
Umiejętności beagla
Po dziś dzień beagle są wykorzystywane do polowań pieszych w sforach. To pies o doskonałym węchu: głoszenie zwierzyny, płoszenie oraz praca na sfarbowanym tropie to jego mocne strony.
Pies tej rasy, z uwagi na swój doskonały węch, może pracować w policji, jako pies do wykrywania np. narkotyków. Nada się również do uprawiania psich sportów, np. nosewrok.
Beagle z hodowli
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/szczeniak-pies-beagle-%C5%82adny-uroczy-5246297/
Beagle z hodowli powinien trafić do nowego domu nie wcześniej, jak w wieku 3. miesięcy. W tym czasie szczeniak powinien zostać odkarmiony przez matkę, przestawiony na pokarm stały przez hodowcę oraz przejść początkową socjalizację z rodzeństwem. Pozbawienie psa tych możliwości może skutkować problemami z zachowaniem psa, gdy osiągnie dojrzałość.
Wybierając hodowlę sprawdź, ile lat istnieje, jakie są osiągnięcia psów hodowlanych oraz jakie są na jej temat opinie wśród właścicieli psów tej rasy. Pamiętaj, że hodowla różni się od chowu tym, że hodowca posiada odpowiednią wiedzę kynologiczną, która umożliwia mu doskonalić kolejne mioty szczeniąt. Dzięki temu możesz oczekiwać, że wybrany przez Ciebie szczeniak będzie rozwijał się prawidłowo i nie ujawnią się u niego choroby genetyczne. Dobre hodowle są zwykle zarejestrowane w Związku Kynologicznym w Polsce. Na jego stronie zkwp.pl możesz znaleźć regionalne oddziały. A we właściwym dla Twojego miejsca zamieszkania możesz poprosić o listę wszystkich zarejestrowanych hodowli beagli. Dodatkowo, uczestnicząc w wystawach psów rasowych, warto pozyskać od miłośników rasy opinie na temat wybranych hodowli.
Nie podejmuj decyzji o zakupie psa tylko i wyłącznie na podstawie ogłoszenia znalezionego w internecie. W pierwszej kolejności umów się z hodowcą na spotkanie zapoznawcze. Sprawdź w jakich warunkach żyją szczenięta, poprosić o pokazanie matki miotu, zapytaj o zdrowie i sukcesy rodziców szczeniaka. Profesjonalny hodowca chętnie opowie o warunkach życia psów, ich rodowodach i dokumentacji zdrowotnej. Jeśli hodowca unika odpowiedzi, powinno to wzbudzić niepokój. Podczas wizyty zwróć uwagę na sposób żywienia, stan zdrowia suki i szczeniąt. Zapoznaj się z wadami, które wykluczają szczenięta z dalszej hodowli – część z nich opisaliśmy w dalszej części artykułu, a wszystkie znajdziesz we wzorcu rasy.
Przy odbiorze szczenięcia hodowca powinien dać Ci metrykę, na podstawie której wyrobisz rodowód. Należy również odebrać książeczkę zdrowia z wpisanymi szczepieniami i odrobaczeniami, przez które przeszedł szczeniak. Dobry hodowca przygotuje także zestaw startowy dla psa z odpowiednią karmą.
Pamiętaj, by przy zakupie podpisać umowę, w której zostaną zawarte dane hodowli, nowego właściciela oraz informacja, że pies jest zdrowy.
Zdrowie beagla
Beagle to mocny, aktywny i żywiołowy pies, który dobrze radzi sobie w pracy nawet w ciężkich warunkach atmosferycznych. Psy tej rasy żyją średnio 12-15 lat. To psy z silną potrzebą tropienia, które mogą pójść w las i poranić się w zaroślach, dlatego warto wyprowadzać je na długiej lince. Mimo dużej wytrzymałości i pasji łowieckiej psy tej rasy są obciążone bardzo długą listą chorób, co trzeba uwzględnić przed zakupem.
Typowe choroby
- Dystrofia rogówki
- Zwichnięcie soczewki
- Dysplazja mieszków włosowych
- Kruchość skóry
- Młodzieńcze zapalenie naczyń
- Wrodzona łamliwość kości
- Zwężenie pnia płucnego
- Amyloidoza nerek
- Torbielowatość nerek
- Gładkomózgowie
- Nadczynność kory nadnerczy
- Cukrzyca
- Choroba Krabbego
- Wrodzona głuchota
- Padaczka
- Narkolepsja
Wady według wzorca
Beagle to rasa, która musi spełniać określone standardy, a wszelkie odstępstwa od nich są uznawane za wady. We wzorcu wskazano, że wszelkie odstępstwa od wzorca traktowane są jako istotne wady.
Wady dyskwalifikujące obejmują agresję lub wyraźną lękliwość. Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne i/lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane. Samce powinny mieć dwa prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
Żywienie beagle`a
Beagle to bardzo aktywny pies, który, jeśli jest przeznaczony do pracy, powinien być żywiony wysokoenergetyczną karmą. Jeżeli beagle nie jest psem pracującym, każdego dnia ma zapewnione trzy spacery, na których może się wybiegać, to nie ma potrzeby, by podawać mu karmę dla psów pracujących.
Beagle powinien być karmiony 3 razy dziennie o stałych porach, ale na 2. godziny przed i po intensywnej zabawie na spacerze nie powinien być karmiony, by nie doprowadzić do rozszerzenia i/lub skrętu żołądka.
Pamiętaj również, że pies powinien być karmiony dietą dopasowaną do wieku, poziomu aktywności i zdrowia psa. Najlepiej karmić psa od szczeniaka gotową karmą monobiałkową, w której białko będzie pochodziło z mięsa. Pamiętaj, że na karmie nie warto oszczędzać. Wszelkie niedobory składników pokarmowych, które wystąpią w okresie szczenięcym mogą mieć wpływ na zdrowie psa w jego dorosłym życiu.
Szukasz karmy dla beagle'a?
Sprawdź: Monobiałkowa karma dla psa
Pielęgnacja beagle`a
Sierść beagla, mimo że jest krótka, to wymaga systematycznej pielęgnacji, by ościsty włos nie wypadał zbyt intensywnie przez cały rok. By tak się nie stało sierść psa powinna być odżywiana 2-3 razy w tygodniu odżywką do sierści. Psa należy również szczotkować 2 razy w tygodniu szczotką z twardym włosiem, dobrze sprawdzi się również gumowa szczotka. Psa należy czesać z włosem, a każdy taki zabieg pielęgnacyjny należy poprzedzić spryskaniem sierści odżywką antystatyczną.
Beagle`a możesz kąpać wtedy, gdy będzie już wyraźnie zabrudzony, ale nie rzadziej niż raz na 3 miesiące. Kąpiel powinna zostać wykonana dwukrotnie – za pierwszym razem zmywa się wierzchnią warstwę zanieczyszczeń, z kolei za drugim razem wetrzyj szampon do samej skóry. Po dwóch kąpielach nie zapomnij o rozprowadzeniu odżywki do sierści, którą należy spłukać po 3-5 minutach.
Standardem pielęgnacyjnym jest sprawdzanie uszu, kontrola stanu oczu i monitorowanie przyrostu pazurów raz w tygodniu oraz codzienne mycie zębów.
Wyprawka dla beagle`a
Gdy decyzja o zakupie beagle`a już zapadła należy przygotować wszystko, co niezbędne na przyjęcie nowego członka rodziny w domu. W wyprawce dla szczeniaka powinna znaleźć się:
- Obroża lub szelki dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Ortopedycznym legowisku dla psa
- Zabawkach dla psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
- Kagańcu dla psa
Ciekawostki o beaglach
- Beagle należą do jednych z najgłośniejszych ras psów. Jeżeli mieszkasz w blokowisku weź to pod uwagę.
- Beagle doskonale sprawdzi się również jako pies do dogoterapii.
FAQs
Czy beagle to trudna rasa?
Beagle nie jest najbardziej posłuszną rasą psów, jaką można sobie wyobrazić. To dosyć niezależny pies myśliwski, który koniecznie powinien przejść trening posłuszeństwa, w przeciwnym razie za nic będzie miał prośby opiekuna.
Ile ruchu potrzebuje beagle?
Beagle potrzebuje całkiem dużo ruchu, jak na psa myśliwskiego przystało. Psa należy wyprowadzać na trzy spacery dziennie, z których jeden powinien trwać przynajmniej godzinę. Dopóki pies nie zacznie wykonywać komend posłuszeństwa nie należy puszczać go bez smyczy.
Bibliografia
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób u psów i kotów, Warszawa 2006.
J. Monkiewicz, K. Rogowska, J. Wajdzik, Kynologia. Wiedza o psie, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław 2011.
B. Richard, Psy. Kieszonkowy przewodnik, wyd. Parragon, Warszawa 2007.