Gryfonik brukselski – poznaj najważniejsze cechy psów tej rasy
Gryfonik brukselski to mały piesek o niemal kwadratowej budowie ciała, który dziś jest wyłącznie psem przeznaczonym do towarzystwa. Początkowo rasa ta służyła do ochrony powozów i walki z gryzoniami stajennymi, na co pozwalała psu wysoka czujność. Dzięki zainteresowaniu królowej belgijskiej gryfonik brukselski trafił pod jej kuratelę. To także dzięki niej rasę eksportowano do innych krajów, gdzie nie zabrakło entuzjastów rozprzestrzeniających ją dalej.
SPIS TREŚCI
1. Jak wygląda gryfonik brukselski?
1.1. Gryfonik brukselski – rodzaje szaty i umaszczenia
2. Gryfonik brukselski – charakter i umiejętności
2.1. Charakter gryfonika brukselskiego
2.2. Umiejętności gryfonika brukselskiego
3. Gryfonik brukselski z hodowli
4. Zdrowie gryfonika brukselskiego
4.1. Typowe choroby
4.2. Wady według wzorca
5. Żywienie gryfonika brukselskiego
6. Pielęgnacja gryfonika brukselskiego
7. Wyprawka dla gryfonika brukselskiego
8. Ciekawostki o gryfonikach brukselskich
Data publikacji: 27 października 2023
Jak wygląda gryfonik brukselski?
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/pies-szczeniak-mokry-liza%C4%87-6218643/
Gryfonik brukselski to pies proporcjonalny. Jego najważniejszą cechą budowy jest niemal wyrównanie długości ciała z wysokością w kłębie. Rasa ta występuje wyłącznie z sierścią szorstkowłosą i długą, ale nie przesadnie długą, gdyż taka, oceniana jest jako psująca wygląd psa.
Głowa gryfonika brukselskiego przykuwa uwagę ze względu na jej charakterystyczny, niemal ludzki wyraz. Szata na głowie jest dłuższa, co potęguje dodatkowo i tak dużą wielkość głowy względem reszty ciała. Stop psa jest bardzo wyraźnie zaznaczony. Kufa wraz z nosem jest wyjątkowo krótka i według wzorca mierzy do 1,5 cm. Nos, broda i czoło gryfonika brukselskiego stanowią jedną płaszczyznę profilu. Czarne wargi nie mogą być luźne, lecz powinny do siebie przylegać. Duże i okrągłe oczy pieska są obramowane na czarno, najlepiej gdy nie widać w nich białek, a ich kolor to ciemny brąz. Uszy gryfonika brukselskiego są małe, na wpół uniesione, nie mogą być duże ani złamane ku bokom głowy. Uszy kopiowane, a więc spiczaste i stojące są u rasy dopuszczalne.
Przechodząc do szyi, jest ona średnio długa i płynnie przechodzi w psie barki. Tułów u gryfonika brukselskiego jest praktycznie kwadratowy. Klatka piersiowa psa jest szeroka i głęboka do linii łokci. Klatka z profilu jest nieznacznie uwypuklona. Krótkie i umięśnione lędźwie gryfonika brukselskiego kończy wysoko osadzony i noszony ogon. Ogon może być kopiowany do 1/3 długości, ale naturalnie krótki, złamany czy zakręcony być nie może.
|
Wysokość w kłębie |
Pies: 20-28 cm Suka: 20-28 cm |
|
Waga |
Pies: 3,5-6 kg Suka: 3,5-6 kg |
Gryfonik brukselski – rodzaje szaty i umaszczenia
Gryfonik brukselski ma szatę długą, twardą, stojącą, szorstką, nieco falistą z podszerstkiem, która chroni zwierzę przed niepogodą. Na głowie sierść jest dłuższa, wyraźnie utworzone zostają brwi, broda i wąsy, z czego brwi są najdłuższe na całej czaszce psa.
Gryfonik brukselski występuje w maści:
- rudej
- rdzawej
W obu umaszczeniach dopuszcza się niewielką ilość czerni, ale tylko na głowie psa.
Gryfonik brukselski – charakter i umiejętności
Gryfoniki brukselskie to małe, czujne pieski, które w XIX wieku w okolicach Brukseli towarzyszyły powoźnikom, a po powrocie z trasy zajmowały się deratyzacją w stajniach. Musiały być zatem psami żwawymi, bardzo czujnymi, nieagresywnymi oraz pozbawionymi nadmiernej strachliwości względem koni czy gryzoni. Zrównoważony charakter gryfonika brukselskiego doceniała królowa Maria Henrietta, dlatego szybko trafił pod jej patronat.
Charakter gryfonika brukselskiego
Gryfonik brukselski to żwawy, inteligentny i silnie związujący się z opiekunem pies. To rasa bardzo czujna, dumna i mocna. W ruchu i budowie wbrew mocnemu kośćcu zachowuje elegancję, a dodatkowy niemal ludzki wyraz pyska nie bez powodu przykuł uwagę koronowanych głów. Gryfonik brukselski to typowy pies do towarzystwa, ceniący sobie bliskie relacje z opiekunem, a w szczególności wspólne zabawy. Choć jest psem małym, wymaga całkiem sporej dawki aktywności i nie jest w stanie zadowolić się wyłącznie spacerem. Wychowanie gryfonika brukselskiego nie jest trudne, ale trzeba położyć w nim nacisk na naukę pozostawania samodzielnie w domu, gdyż piesek źle znosi rozłąkę i długie godziny w samotności. Rasa ta doceni towarzystwo innych psów i kotów w domu.
Umiejętności gryfonika brukselskiego
Gryfonik brukselski jest psem ruchliwym, chętnie się bawi, ale trzeba mu dozować ilość aktywności. Ras ta ma bardzo krótką kufę, przez co szybko się męczy i ma problem z oddychaniem. W okresie upałów może to być bardzo niebezpieczne, dlatego opiekun powinien rozsądnie zarządzać czasem ruchu i odpoczynku gryfonika.
Należy jednak pamiętać, że pozbawiony aktywności pies może stać się małym niszczycielem. Szkolenie małego gryfonika warto rozpocząć po okresie aklimatyzacji w nowym miejscu. Nie jest ono trudne czy uciążliwe, gdyż gryfonik brukselski jest psem inteligentnym, a potrzeba bliskości sprawia, że uczy się szybko i bez wysiłku. W pracy z psem należy wykorzystywać wyłącznie metody pozytywne i sprawiedliwie egzekwować wdrożone zasady, okazywanie czułości i przekąski są przy tym bardzo pomocne.
Gryfonik brukselski nie nadaje się do uprawiania psich sportów, ale będzie doskonałym kompanem aktywnych seniorów i rodzin z dziećmi, które zapewnią mu rozrywki, podczas spacerów lub nauczą psich sztuczek. Gryfonik nie jest typowym małym psem kanapowym lubi leniuchować, ale dopiero gdy się wybawi. Pies ten nie jest też hałaśliwy, daleko mu do nadpobudliwości i agresji w stosunku innych zwierząt, dotyczy to także samców. Gryfonik brukselski polecany jest dla osób marzących o pierwszym zwierzęciu - jest łatwy w wychowaniu, pogodny i miły w obyciu.
Gryfonik brukselski z hodowli
Wszystkie szczenięta, także gryfonika brukselskiego, muszą być wychowane i odkarmione przez matkę do 7-8. tygodnia życia. W tym czasie następuje też pierwsza faza socjalizacji przy rodzeństwie, a zaburzenia w tym okresie szybko mogą odbić się na zdrowiu fizycznym i psychicznym małego psa. Najczęściej małe gryfoniki brukselskie wydawane są do nowych domu przez hodowców w wieku 3. miesięcy.
Zakup gryfonika brukselskiego nie powinien być podjęty pochopnie. Najlepiej, aby kupujący sprawdził, czy wybrany przez niego hodowca jest zrzeszony w ZKwP. Wystarczy wejść na stronę zkwp.pl, znaleźć lokalny oddział związku i wystosować zapytanie, czy dana hodowla jest zarejestrowana w ZKwP.
Praktycznym rozwiązaniem jest też poszukiwanie wiedzy o wybranym hodowcy pośród pasjonatów rasy, którzy organizują zloty lub udać się na wystawy, gdzie również istnieje możliwość rozmowy z wystawcami.
Gdy wybór hodowcy został dokonany warto porozmawiać z nim przez telefon i zadać mu kilka podstawowych pytań np. o osiągnięcia suki i reproduktora bądź czy będzie można zobaczyć, w jakich warunkach żyją szczeniaki. Hodowca, który unika spotkania w miejscu hodowli, powinien wzbudzić nasze wątpliwości. Hodowca dbający o swoje psy bez problemu pokaże nam rodziców miotu, ich rodowody i książeczki zdrowia.
Na miejscu nowy opiekun powinien skupić swoją uwagę na warunkach sanitarnych miejsca odchowu zwierząt, czy hodowca karmi swoje psy odpowiednio, jak wygląda suka i szczenięta, czy psy są zadbane i nie żyją w ścisku. Szczenięta gryfonika brukselskiego powinny być ciekawskie, ruchliwe i nie obawiają się kontaktu fizycznego z hodowcą.
Razem z psem do rąk nowego właściciela powinna zostać wydana metryka oraz książeczka zdrowia z częścią szczepień i odrobaczeniami, które muszą przejść szczenięta.
Zdrowie gryfonika brukselskiego
Gryfonik brukselski powinien być psem zdrowym fizycznie i psychicznie, a wszelkie wady mające wpływ na zdrowie i dobrostan psa powinny być eliminowane. Psy, które je posiadają nie mogą być dopuszczane do dalszego rozrodu, a na wystawach psów będą dyskwalifikowane lub oceniane zgodnie z natężeniem wad.
Typowe choroby
Wśród wielu chorób, charakterystycznych dla tej rasy psów warto wskazać m.in.:
- zaćmę
- owrzodzenie rogówki oporne na leczenie
- podwinięcie rzęs
- podwójny rząd rzęs
Wady według wzorca
Gryfonik brukselski z hodowli nie powinien wykazywać wad, wymienionych we wzorcu rasy. Absolutnie nie może być psem o krótkiej sierści, chyba że pies jest trymowany. Nie może być umaszczony inaczej niż na rudo czy rdzawo, a wszelkie białe łaty na jego okrywie są niedopuszczalne przez wzorzec. Pojedyncze białe włosy pojawiające się na klatce piersiowej są akceptowane, ale nie są preferowane. Niewielka ilość czarnego włosa może się u psa pojawić, ale tylko na głowie. Loki na okrywie gryfonika brukselskiego nie mogą się pojawić, włos faluje, ale nie są to loki. Włos okrywowy nie może też być jedwabisty czy wełnisty, jest on wyłącznie szorstki. Pysk psa, jeśli jest zamknięty, nie może ukazywać języka ani zębów. Dodatkowo krzywy zgryz u gryfonika brukselskiego czy wystająca szczęka jest wadą najwyższej rangi (przodozgryz to cecha rasy). Nos psa jest zawsze wybarwiony na czarno, a inna pigmentacja czy jej brak u dorosłego psa jest niedopuszczalna. Oczy psa nie mogą być wyłupiaste, jasnej barwy czy być małe i owalne. Palce łap nie mogą być zrośnięte, a dodatkowe palce są niepożądane. Żebra nie mogą być ani beczkowate, ani płaskie. Samce muszą mieć dwa prawidłowo wykształcone jądra, które są opuszczone w worku mosznowym. Za wady psychiczne u psa uznaje się agresję oraz nadmierną lękliwość. W ruchu gryfonik brukselki nie może wykonywać przednimi nogami małych wykroków, a inochód jest wadą.
Na pierwsze spotkanie z wybranym hodowcą warto udać się z osobą doświadczoną w hodowli tych psów, gdyż niewprawne oko może nie dostrzec typowych wad rasy.
Żywienie gryfonika brukselskiego
Wszystkie psy mają inne wymagania żywieniowe, zależą one od wieku, stanu fizycznego, a więc pojawiających się chorób, poziomu aktywności i związanym z tym tempem przemiany materii.
Mały gryfonik brukselski może być karmiony zarówno karmą sucha, mokrą, jak i karmą przygotowywaną w domu. Najważniejsze, by od samego początku podawać karmę bezzbożową. Żywienie metodą domową oznacza, że dietę należy skonsultować z lekarzem weterynarii lub psim dietetykiem. Domowe posiłki skomponowane są tak, aby miały odpowiednią wartość odżywczą i były przyswajalne. Karma sucha powinna być dostosowana do wielkości pyska, gdyż choć szczęka jest szeroka, to niestety jest też krótka, dlatego duże krokiety będą trudne do pogryzienia. Posiłków nie podawaj bezpośrednio po lub przed wysiłkiem, bo gryfonik może zwymiotować lub nie chcieć uczestniczyć w aktywności z pełnym żołądkiem.
Szczenięta gryfonika brukselskiego powinny być żywione karmą dedykowaną dla szczeniąt. Jest to niezwykle istotne, ponieważ psy w okresie silnego wzrostu mają inne wymagania dietetyczne w porównaniu do psów dorosłych. Początkowo rosnący gryfonik ma bardzo wysokie zapotrzebowanie na energię, nawet dwa razy większe niż dorosły osobnik. Wysokiej jakości białko; tłuszcz, który stanowi podstawowe źródło energii oraz dodatki dietetyczne, które odpowiadają za prawidłowy rozwój mózgu, oczu czy układu szkieletowego powinny być podstawą dobrze skomponowanej karmy dla szczeniaków gryfonika brukselskiego.
Gryfonik brukselski musi mieć niczym nieograniczony dostęp do czystej i świeżej wody. Woda musi być dostępna dla psów przez całą dobę. Codziennie trzeba myć miski i na bieżąco ją uzupełniać. Miskę z wodą dla psa należy ustawić tak, by pies nie miał problemu z piciem wody.
Szukasz bezzbożowej karmy dla psa?
Sprawdź: Hipoalergiczna karma dla psa małej rasy
Pielęgnacja gryfonika brukselskiego
Pielęgnacja psa nie jest skomplikowana, ale wymaga systematyczności. Sierść gryfonika nie powinna być przesadnie długa, gdyż pies traci odpowiedni wyraz. Sierść powinna być trymowana raz na kwartał przez profesjonalistę w salonie groomerskim. Pies linieje intensywniej dwa razy do roku, na jesień i na wiosnę, dlatego w tym okresie należy zintensyfikować wyczesywanie. W pozostałym okresie może odbywać się ono co 2-3 dni przy użyciu odżywki nawilżającej. Kąpiele nie powinny być częste a najlepiej, gdy zabieg ten wykonuje się, gdy piesek się wybrudzi i tylko przy użyciu szamponów do sierści szorstkiej.
Kontroli powinny podlegać także uszy, oczy oraz pazury i choć nie wymagają codziennego czyszczenia czy przycinania, warto monitorować ich stan przy okazji szczotkowania. Zęby natomiast powinny być czyszczone codziennie, a jeśli jest to utrudnione, można wspomagać się płynami dodawanymi do wody, ograniczającymi gromadzenie się na nich płytki nazębnej. Gryfonika brukselskiego od szczenięcia należy zapoznawać z tymi czynnościami, aby w przyszłości wszelkie wykonywane zabiegi przebiegały bezstresowo.
Wyprawka dla gryfonika brukselskiego
Przed przybyciem do domu gryfonika brukselskiego należy przygotować wszystko, co niezbędne na przyjęcie nowego członka rodziny. W wyprawce dla szczeniaka powinny znaleźć się
- Szelki lub obroża dla psa
- Smycz dla psa
Kompletując wyprawkę nie zapomnij również o:
- Miskach dla psa
- Legowisku dla psa
- Zabawkach dla małego psa
- Woreczkach na odchody
- Szczotce do sierści dla psa
- Szamponach i odżywkach
- Adresówce dla psa
- Paście i szczoteczce do zębów
Ciekawostki o gryfonikach brukselskich
- W 1883 roku pierwszymi gryfonikami brukselskimi wpisanymi do Ksiąg Rodowodowych św. Huberta były dwa pieski: Topsy i Foxin.
- Gryfonik brukselski według uznania hodowcy może być krzyżowany z gryfonikiem belgijskim lub brabantczykiem.
Bibliografia
A. Gough, A. Thomas, Predyspozycje rasowe do chorób psów i kotów, wyd. SIMA WLW, Warszawa 2006.
Gryfonik brukselski, wzorzec rasy – tłumaczenie ZKwP, zkwp.pl/wzorce/80.pdf (dostęp: 02.08.2023).