Ile kolan ma pies?
Czy wiesz, ile kolan ma pies i jak są zbudowane jego kończyny? Znajomość anatomii psa to nie tylko ciekawostka, ale klucz do lepszego zrozumienia jego zdrowia i potrzeb. Dzięki podstawowej wiedzy o budowie psiego ciała możesz szybciej rozpoznać problemy zdrowotne i skutecznie zadbać o jego zdrowie. W naszym artykule opisaliśmy anatomiczne różnice między kończynami przednimi a tylnymi. Rozwialiśmy również wątpliwości dotyczące tego, ile kolan ma pies: 2 czy 4.
SPIS TREŚCI
4. Problemy zdrowotne związane z kolanami u psa
Data publikacji: 25 września 2024
Psia anatomia
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/pies-pinczer-%C5%82apy-zwierz%C4%99ta-1561018/
Anatomia psa, podobnie jak u innych zwierząt, obejmuje strukturę kości, mięśni, narządów wewnętrznych i układów biologicznych. Właściciele psów nie muszą posiadać szczegółowej wiedzy weterynaryjnej, aby móc właściwie reagować na pojawiające się problemy. Podstawy warto jednak znać, choćby po to, by odpowiedzieć sobie na najczęściej zadawane pytania: co u psa jest po prawej stronie, ile pies ma kolan: 2 czy 4, po której stronie jest serce psa, czy co to jest kufa?
Dlaczego warto znać anatomię psa?
Podstawowa znajomość anatomii psa jest potrzebna, choćby ze względu na szybsze rozpoznanie problemów zdrowotnych i wskazanie potencjalnego obszaru lekarzowi, a to z pewnością przełoży się na szybsze i skuteczniejsze leczenie. Świadomość budowy ciała psa pomaga lepiej zrozumieć jego potrzeby i zachowanie. Ponadto, posiadanie tej wiedzy umożliwia opiekunom właściwą pielęgnację czworonoga, zapobieganie kontuzjom poprzez proponowanie psu odpowiedniej aktywność fizycznej oraz planowanie właściwej diety. Najogólniej mówiąc dzięki tej wiedzy, można zapewnić zwierzęcym domownikom długie i zdrowe życie.
Budowa anatomiczna psa
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/schweizer-sennenhund-pies-108590/
Chcąc odpowiedzieć sobie na pytanie ile kolan ma pies, trzeba wiedzieć, czym tak naprawdę różnią się przednie i tylne kończyny psa oraz jaką pełnią funkcję.
Przednie nogi psa nazywane kończynami piersiowymi mają większą elastyczność i odpowiadają za amortyzację oraz wsparcie ciała podczas ruchu. Przednie kończyny psa składają się z łopatki, kości ramiennej, łokcia, kości przedramienia (promieniowa i łokciowa) oraz nadgarstka.
Kończyny tylne nazywane miednicznymi są mocniejsze i choć również odpowiadają za wsparcie, to są bardziej przystosowane do napędu. Tylne kończyny psa składają się z kości miednicy, kości udowej, kolana, kości piszczelowej i strzałkowej oraz stawu skokowego. Tylne nogi odpowiadają za siłę napędową psa, umożliwiając szybkie biegi i skoki.
Czy pies ma kolana?
Pies ma kolana to pewne, pytanie tylko ile kolan ma pies? U stojącego psa staw kolanowy jest zgięty. Chociaż w pewnych fazach ruchu może być bardziej wyprostowany, to kość udowa i kość piszczelowa nigdy nie są ustawione w jednej linii, a kąt pomiędzy nimi nie otwiera się powyżej 150°. Czy już wiesz ile kolan ma pies po tej podpowiedzi? 2 czy 4?
Lokalizacja kolan u psa
Kolana u psa nie mogą znajdować się w kończynie przedniej, gdyż tam połączeniami kości jest staw ramienny, staw łokciowy i staw nadgarstkowy. Nie ma tu zatem stawu kolanowego, lecz tak jak u człowieka znajduje się staw łokciowy. Kończyny piersiowe psa są odpowiednikiem ludzkich rąk, a tam człowiek ma łokcie, a nie kolana i tak samo jest u psów. Kolana u psa muszą zatem znajdować się w kończynach miednicznych.
Liczba kolan u psa ze względu na budowę anatomiczną ogranicza się do 2, a znajdują się one w kończynach tylnych .
Budowa stawu kolanowego u psa
Staw kolanowy u psa, a więc kolano składa się z dalszej nasady kości udowej, głowy kości promieniowej i rzepki. W jego skład wchodzi także torebka stawowa, więzadła rzepki poboczne (piszczelowe i strzałkowe) i łąkotki (bocznej i przyśrodkowej) oraz więzadła krzyżowego przedniego i tylnego. Unerwione nasady kości chronione są przez pozbawioną niemalże unerwień warstwę chrząstki. Kolana psa poruszają się płynnie właśnie dzięki tym gładkim chrząstkom. Nasady kości tworzą spójną całość dzięki torebce stawowej, która się na nich zamyka. Torebka stawowa przytrzymuje kości tworzące staw kolanowy i produkuje maź stawową. Maź nawilża staw i dostarcza substancje odżywcze strukturom wewnętrznym stawu. Staw kolanowy psa, podobnie jak ludzki, porusza się w jednej płaszczyźnie – zgina się i prostuje.
Porównanie z anatomią człowieka
Kończyny tylne psa i człowieka mają swoje początki w miednicy, gdzie osadzona jest kość udowa. Kość udowa łączy się z kością piszczelową i kością strzałkową w stawie kolanowym. Kończyny tylne kończą się w stopie, która składa się z kości śródstopia i paliczków. Widać wyraźnie, że pod względem anatomii nie ma żadnych różnić pomiędzy nogą człowieka a kończyną tylną psa. Różnice pojawiają się w ich budowie, a więc długości czy wielkości.
Różnic należy doszukiwać się pomiędzy psami, a nie pomiędzy człowiekiem a psem. Relacje pomiędzy strukturami kończyny miednicznej są różne u różnych ras. Dobrym tego przykładem jest owczarek niemiecki z opadającym w kierunku ogona zadem, gdzie staw biodrowy, staw kolanowy i staw stępu są znacznie zgięte. U psów rasy bokser jest wręcz odwrotnie. Mają one sztywną, bardziej wyprostowaną pozycję głównych stawów, szczególnie wyraźne jest to w znacznie wyprostowanym stawie stępu, co predysponuje tę rasę do urazów w ich obrębie.
Problemy zdrowotne związane z kolanami u psa
Psy mogą cierpieć na różne problemy z kolanami, które wpływają na ruchomość i komfort życia zwierzęcia. Metodą diagnozowania urazów stawu kolanowego u psa jest radiogram z projekcji bocznej, a także doczaszkowo-doogonowej. Do najczęstszych problemów zalicza się zwichnięcia rzepki, zwyrodnienie stawów, zapalenie stawów i zerwanie więzadła krzyżowego.
Urazy i ich leczenie
Zwichnięcie rzepki polega na wypadnięciu tej niewielkiej kości ze swojej prawidłowej pozycji w dole międzykłykciowym kości udowej. U psów ras miniaturowych, o charakterystycznych łukowatych kończynach może dochodzić do przyśrodkowego zwichnięcia rzepki. Może być ono okresowe lub stałe i powinno zostać skorygowane; jeśli się tego zaniecha, to prowadzi ono do deformacji innych części. W tym celu poprzez przemieszczenie guzowatości kości piszczelowej należy wyrównać bloczek kości udowej z osią kości piszczelowej. Tę samą procedurę przeprowadza się przy korekcji przyśrodkowego lub bocznego zwichnięcia rzepki, niezależnie od ich przyczyny. Nabyte zwichnięcie rzepki jest wynikiem urazu kolana u psa. W takim przypadku budowa stawu jest prawidłowa, lecz w wyniku nadmiernego wysiłku rzepka wypada. Jest to bolesne nawet gdy rzepka wskoczy ponownie na swoje miejsce.
Zapalenie stawów powoduje zgrubienie w jego obrębie lub tylko części. Gdy pies zgina lub prostuje staw, pojawia się ból i słychać chrupanie. Zapalenie stawu u psa powstaje w wyniku infekcji lub urazu (złamanie, skręcenie, zwichnięcie) i może przybrać charakter przewlekły. Nie leczone zapalenie powoduje ból, nasilają się stany zwyrodnieniowe stawu, a jego ruchomość staje się ograniczona. Leczenie odbywa się objawowo poprzez leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Lekarz zaleca także suplementy wspomagające ruchomość stawu i regenerację chrząstek (glukozamina i siarczan chondroityny). Psy z nadwagą muszą zrzucić masę poprzez fizjoterapię. Pływanie czy kontrolowane ćwiczenia wzmocnią mięśnie, które stabilizują chory staw.
Zerwanie więzadła krzyżowego objawia się przez nagłą i silną kulawiznę jednej tylnej kończyny lub długotrwałą kulawizną jednej lub obydwu miednicznych kończyn. Na stawie pojawia się zgrubienie na wewnętrznej jego części i rozwija się stan zapalny w kolanie. Kolano psa leczy się operacyjnie, by zminimalizować szkody będące wynikiem kulawizny i rekonstruuje się uszkodzone więzadło. Niestety stan zapalny i tak się pojawi mimo operacji, lecz operacja pozwoli, by pies przeszedł go najłagodniej jak to możliwe.
Szukasz suplementacji na stawy dla psa
Sprawdź: Przysmaki kolagenowe
Zwyrodnienie stawów objawia się zgrubieniem całego stawu lub jego części. Chory staw jest obrzęknięty i nie boli, gdy się go dotyka. Zdecydowanie można zauważyć jego zgrubienie w porównaniu ze zdrową łapą. Próby prostowania i zginania skutkują bólem i chrupaniem. Kiedy rozpocznie się proces przewlekłego zapalenia stawów, zmiany w nim będą nieodwracalne i zaczną się nasilać, a więc dojdzie do ich zwyrodnienia. Najczęściej dotyka ono psy w starszym wieku. Leczy się je tak samo, jak zapalenie stawów.
Bibliografia
K.M. Dyce, W.O. Sack, C.J.G. Wensing, Anatomia weterynaryjna, wyd. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2010.
N. Maritz, Gdy twój pies choruje, wyd. RM, Warszawa 2010.
Z. Milart, Anatomia topograficzna zwierząt domowych, wyd. PWRiL, Warszawa 1991.