Jak długo żyją yorki?
Długość życia psów zależy od wielkości rasy, odpowiedniego żywienia, pielęgnacji i ewentualnych chorób, którym można zapobiegać poprzez profilaktyczne wizyty u lekarza weterynarii. Biorąc pod uwagę te czynniki, yorki, już tylko dzięki swoim małym rozmiarom, mogą żyć bardzo wiele lat. Ile dokładnie?
SPIS TREŚCI
1. Od czego zależy długość życia psa?
2. Długość życia psa, a wielkość psa
3. Jak przeliczyć wiek psa na ludzki?
5. Jak dbać o yorka, by wydłużyć mu życie?
6. Ogranicz czynniki ryzyka i zwiększ długość życia swojego yorka
Data publikacji: 6 grudnia 2023
Od czego zależy długość życia psa?
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/trawnik-troch%C4%99-zwierz%C4%99ta-uroczy-3205266/
Każdy kochający opiekun psa pragnie, by jego zwierzę żyło jak najdłużej i robi wszystko, by tak właśnie było. Niestety życia psa nie da się wydłużać w nieskończoność - nie da się zatrzymać postępującego czasu, czy wyeliminować dolegliwości związanych ze starzeniem się psiego organizmu.
Od czego zatem zależy długość życia psów?
Pośród najważniejszych czynników, warunkujących długość życia są geny psa, jego rasa, ale także w dużej mierze zachowania opiekuna względem zwierzęcia.
Rasa psa to zestaw specyficznych i typowych cech, w jakie zaopatrzony zostaje pies. Kupując psa ze sprawdzonej, zarejestrowanej i znanej hodowli zyskujesz pewność, że wydane do nowego domu szczenię jest klinicznie zdrowe, a reproduktor i suka hodowlana są zwierzętami zdrowymi, dopuszczonymi do dalszej hodowli. Dokumenty te sprawiają, że nowy opiekuna może liczyć na to, że jego pies zyskał dobre geny po rasowych rodzicach i dożyje tylu lat, ile przewiduje się dla zdrowego i zadbanego psa danej rasy.
Każda z ras psów ma zapisane w genach predyspozycje do typowych dla niej schorzeń i choć wielu z nich nie da się całkowicie zapobiec, to można je leczyć. Badając regularnie psa, można wcześnie wykryć problemy zdrowotne i przeciwdziałać im na tyle, na ile jest to możliwe.
Długość życia psa zależy zatem między innymi od:
- genów
- rasy
- przebytych chorób
- urazów czy wypadków
- środowisko życia i warunków tego życia
Długość życia psa, a wielkość psa
Wielkość psa jest czynnikiem, na który w żaden sposób nie może wpłynąć człowiek i który determinuje długość życia psa. Dana rasa osiąga określone wymiary, a idealne zawsze są wyszczególnione we wzorcu rasy. Wyróżnia się trzy podstawowe kategorie wielkości psów:
- Psy małe i miniaturowe
- Psy średnie
- Psy duże i olbrzymie
To, do jakiej kategorii należy pies, determinuje oczekiwaną średnią długość jego życia. Yorki jako psy małe będą zatem żyły najdłużej.
Niestety nienajlepsza wiadomość dotyczy psów osiągających największe rozmiary, gdyż one żyją najkrócej. Duże psy rosną szybciej, szybciej też dojrzewają i się starzeją. Z uwagi na szybki wzrost psy ras dużych i olbrzymich są również obciążone wieloma wadami rozwojowymi. Im większy zatem będzie pies, tym szybciej będzie się też starzał i tym prędzej opiekun będzie musiał się z nim pożegnać.
Jak przeliczyć wiek psa na ludzki?
Analizując wiek psa małego, jakim jest yorkshire terrier, średniego, na przykładzie buldoga francuskiego i dużego, jakim jest dog niemiecki, można stwierdzić, że:
- pies duży w wieku 6-7 lat może być już psim seniorem czy nawet psem geriatrycznym,
- pies średni, jakim jest buldog francuski, w wieku 6 lat jest już w pełni dorosły i zbliża się do początków starości,
- pies mały w wieku 6 lat dopiero wkracza w wiek dorosły.
Wiek psa na ludzki - tabela
Ile żyją yorki?
Yorkshire terrier to pies mały, dlatego potencjalnie jest on rasą długowieczną. Średnia długość życia yorka wynosi 15 lat. Przy odpowiednim żywieniu, pielęgnacji i cyklicznych badaniach długość życia yorka może sięgnąć 17-18 lat.
Jak dbać o yorka, by wydłużyć mu życie?
Każdy pies, także york, aby dożyć sędziwego wieku, musi żyć w odpowiednich warunkach, mając u boku opiekuna, który będzie o psa dbał. Na to, ile żyje york, wpływ ma m.in.:
- Właściwa dieta, która powinna być dostosowana do wieku, kondycji zdrowotnej i aktywności psa. Aby mały pies żył długo, musi jeść karmę dobrej jakości, pokrywającą zapotrzebowanie energetyczne zwierzęcia. Jeśli jest to karma sucha, powinna składać się z małych krokietów, by piesek mógł ją swobodnie chwycić i pogryźć. Pokarm powinien być podawany yorkom częściej, ale w mniejszych porcjach, gdyż małe psy mają szybszą przemianę materii, lecz małe żołądki, które nie pomieszczą dużych porcji.
- Aktywność fizyczna, która jest podstawą zdrowia każdego psa. Zachowanie dobrej kondycji, na każdym etapie życia, ma wpływ na to, ile żyją yorki. Yorki, choć nie są psami sportowymi i nie wymagają intensywnego wysiłku również potrzebują aktywności. Spacery nie powinny być zbyt długie, ale warto urozmaicić je ulubioną zabawą, np. bieganiem za piłką czy aportowaniem. York powinien wychodzić na spacery minimum 3 razy dziennie. Spacery odbywają się nie tylko w celach fizjologicznych, ale także, by pies mógł spożytkować swoją energię na węszenie czy komunikację z innymi psami.
- Profilaktyka weterynaryjna i leczenie, to kolejne czynniki mające wpływ na długość życia psów. Yorki są podatne na wiele chorób wrodzonych (np. wodogłowie) oraz schorzeń nabywanych (np. zaćma) i związanych z płcią (np. nowotwory jąder), dlatego kontrole weterynaryjne powinny odbywać się regularnie, aby jak najszybciej wykryć problem i zapobiec jego rozwojowi.
- Regularna pielęgnacja, która także ma pośredni wpływ na długość życia yorka. Dbając o higienę jamy ustnej, uszu, oczu oraz pielęgnację sierści zapobiegniesz wielu chorobom, które mogą doprowadzić do osłabianie bariery immunologicznej psa. U yorka raz w tygodniu należy skontrolować stan uszu i oczu. Zęby należy psu myć codziennie, gdyż ze względu na krótkie i wąskie szczęki yorki mają tendencję do odkładania się płytki nazębnej. Okrywę psa trzeba raz dziennie rozczesywać, by nie doszło do skołtunienia włosów i powstania zaparzeń skóry czy ran, ze szczególnym uwzględnieniem okolic pod szelkami.
Ogranicz czynniki ryzyka i zwiększ długość życia swojego yorka
Ograniczenie czynników ryzyka to zadanie karkołomne, lecz możliwe do wykonania, a mowa tu o bezpieczeństwie fizycznym, psychicznym i emocjonalnym psa.
York nie powinien być wypuszczany na spacery bez smyczy, gdyż może to sprzyjać zaginięciom, wypadkom, urazom spowodowanym przez większe psy, także podczas zabawy.
Małe psy, takie jak yorkshire terrier ze względu na silną więź, jaka łączy je z opiekunem mogą cierpieć z powodu lęku separacyjnego. Zaniechanie nauki pozostawania samemu w domu może prowadzić do frustracji u psa, a to z kolei może doprowadzić do pojawienia się zaburzeń behawioralnych (niszczenie otoczenia, problemy z trzymaniem moczu, szczekliwość, agresja czy nadmierna lękliwość). Stres, na jaki narażony jest pies, może odbić się na jego zdrowiu, a zatem także na długości życia. Zestresowany pies może m.in.: przestać jeść, stosować autoagresję, zacząć uciekać bądź popaść w apatię, a nawet depresję.
Wśród czynników ryzyka znajdują się także:
- pozostawianie zwierzęcia w nagrzanym samochodzie,
- pozostawienie małego psa w domu z otwartym balkonem,
- pozostawienie psa w domu bez swobodnego dostępu do wody,
- izolowanie yorka od rodziny,
- pozostawianie trujących roślin, leków, chemii domowej i ogrodowej dostępnych psu,
- pozostawienie psa pod opieką dzieci itd.