Kot perski - wygląd, charakter, cena, ciekawostki
Kot perski to prawdziwy domator, który nie sprawi kłopotów nadmiernym miauczeniem, albo skocznością. Z drugiej strony, przed zakupem persa musisz wiedzieć, że jest to jedna z bardziej podatnych na choroby ras kotów. Gdyby porównać persa do jakiejś rasy psów, pod względem kondycji zdrowotnej, to możliwe, że byłby to buldog francuski. Krótka kufa nie jest w obu przypadkach bez winy.
SPIS TREŚCI
2. Charakter
3. Czy kot perski to zdrowa rasa?
5. Jak pielęgnować koty perskie?
7. Historia
8. Hodowla
10. Jakie imię dla kota perskiego?
11. Ciekawostki
12. FAQ na temat kotów perskich
Data publikacji: 17 stycznia 2024
Jak wygląda kot perski?
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/kot-perski-rasy-czarny-szary-1897224/
Kot perski to rasa w typie cobby – ma krótkie kończyny , krótki nos, duże oczy, grube futro i ogon, wyglądający jak pióropusz.
Głowa persa powinna być szeroka, okrągła, z wypukłym czołem i pełnymi policzkami. Uszy powinny być szeroko rozstawione, nisko osadzone, małe, z kępkami długich włosów i lekko opadać do przodu. Oczy również powinny być duże, szeroko rozstawione, o ujmującym wyrazie. Kolor tęczówek może być pomarańczowy, niebieski lub dwubarwny (jedno niebieskie, drugie pomarańczowe). Nos persa musi być krótki, a u Amerykanów zadarty do góry. Ogon powinien być krótki, obficie owłosiony i noszony za korpusem.
Koty tej rasy są średniej wielkości: kotki ważą 3,5-5 kg, a koty od 5 do 7 kg.
Sierść kotów perskich musi być długa, gęsta, jedwabista, lśniąca i powłóczysta oraz lekko odstająca od ciała. Podszerstek występuje u tych kotów obficie.
Persy mogą występować w ponad 60. różnych rodzajach wzorów i odmian kolorystycznych, nie wszystkie są jednak uznawane za odpowiednie na wystawach.
Charakter
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/kot-perski-kot-zwierz%C4%99-domowe-kotek-7045058/
Pers to spokojna i łagodna rasa kotów, która nie jest ani specjalnie skoczna, ani wokalizująca zbyt głośno. Jest to raczej kot, który uwielbia wylegiwanie na kanapie, ewentualnie drapnie od czasu do czasu swój ulubiony drapak.
Wobec najbliższych członków rodziny pers będzie wykazywał przywiązanie, ale nie jest to rasa, która domagałaby się przesadnie ciągłego zainteresowania. Są to koty dosyć ciekawskie, które dobrze odnajdą się w większej rodzinie, jak i u boku singla.
Wobec obcych koty perskie są nastawione z reguły raczej obojętnie. Za to całkiem nieźle dogadają się z innymi kota, a także psami pod jednym dachem – pod warunkiem, że były razem socjalizowane.
Warto zapamiętać, że nader wszystko pers uwielbia spokojne środowisko, nawet w małym mieszkaniu, gdzie będzie mógł oddać się wylegiwaniu i pieszczotom, ale tylko na swoich zasadach.
Czy kot perski to zdrowa rasa?
Odpowiednio pielęgnowane persy mogą być całkiem zdrowe. Jest to rasa, która może żyć nawet do 12-15 lat. Pamiętaj jednak, że płaski pyszczek persa powoduje, że kotu trudno się schłodzić latem, w czym nie pomaga gruba sierść. Również ich szeroko rozstawione oczy są wrażliwe na mocniejszą cyrkulację powietrza. Słowem, są to koty, które wymagają bardzo kontrolowanych warunków nawet w domu. Niestety jest to jednocześnie jedna z ras kotów o długiej liście możliwych chorób genetycznych. Poniżej wypunktowaliśmy tylko część z nich.
Typowe choroby kotów tej rasy
- Kardiomiopatia przerostowa – pogrubienie ściany mięśnia sercowego
- Dermatofitoza
- Pierwotny łojotok
- Guzy skóry
- Wrodzone zespolenie wrotno-systemowe – występowanie patologicznego naczynia, które łączy pozawątrobowo unaczynienie wrotno-systemowe z główną żyłą tylną
- Wrodzona wielotorbielowatość wątroby
- Entropium
- Wrodzona zaćma
- Zwyrodnienie siatkówki
- Wnętrostwo
Jak karmić kota perskiego?
Najbezpieczniejszym sposobem karmienia persa jest dieta oparta o gotową, zbilansowaną mokrą karmę dla kotów. Zaletą mokrych karm jest ich wysoka wilgotność, która zapewnia jednocześnie nawodnienie kota, a jak wiadomo nie wszystkie mruczki mają ochotę pić wodę z miski. Dodatkowo karmy mokre mają zwykle bardzo krótki skład, co pozwala na wyeliminowanie z ich diety zbóż i konserwantów.
Mokra karma może być uzupełniana o podawanie kotu karmy suchej, jednak sugerowane proporcje w ciągu dnia to 9:1. Nie oznacza to, że do mokrej karmy należy dodawać karmę suchą. Wręcz przeciwnie. Karma sucha może po prostu stanowić jeden z 4-5 polecanych w ciągu dnia posiłków kota.
Obecność wysokobiałkowej karmy suchej będzie działać korzystanie na zęby kota. Gryzienie wpływa korzystnie na redukcję gromadzenia się płytki nazębnej.
Innym powszechnym modelem żywieniowym kotów jest dieta BARF, jednak w tym przypadku konieczna jest umiejętność bilansowania posiłku, a także pewne źródło przebadanego mięsa, by nie doszło do zarażenia kota bakteriami.
Szukasz wysokojakościowe karmy dla kota?
Sprawdź: Hipoalergiczna karma dla kota dorosłego
Jak pielęgnować koty perskie?
Pielęgnacja kotów perskich jest dosyć wymagająca. Aby futro było zdrowe i się nie kołtuniło niektórzy specjaliści zalecają jego czesanie nawet do godziny dziennie.
Z uwagi na płytkie osadzenie oczu u kotów tej rasy może występować niedrożność kanalików łzowych, co może prowadzić do pojawienia się przebarwień na sierści pod oczami. Z tego względu oczy kota i fałdy skórne pod nimi należy regularnie przemywać.
Z uwagi na pokaźne owłosienie w ramach pielęgnacji i ochrony zdrowia należy zapewnić tym kotom preparaty odkłaczające.
W celu zachowania dobrego zdrowia kota, by obyło się bez żadnych niespodziewanych chorób warto raz w roku udać się do lekarza weterynarii na badania kontrolne.
Raz w tygodniu warto skontrolować stan uszu i zębów kota. Zbyt długie pazury należy skrócić.
Dla kogo kot perski?
Koty perskie to rasa o wysokiej tolerancji wobec innych zwierząt, co powoduje, że nada się do zwierzolubnego domu, w którym będą również dzieci. Kot ten doskonale dostosowuje się do zastanych warunków otoczenia, dlatego może żyć nawet w mniejszym mieszkaniu w bloku.
Z uwagi na liczne problemy zdrowotne przyszły opiekun powinien mieć dobre zaplecze finansowe oraz dbać o systematyczne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii.
Historia
Persy to jedna z najstarszych ras kotów domowych, która do Europy trafiła najprawdopodobniej z wracającymi z Persji wyprawami krzyżowymi. Współczesne badania genetyczne wskazują, że przodkowie kotów perskich są spokrewnieni z długowłosymi kotami rosyjskimi.
W przeszłości to właśnie białe persy uznawane były za najczystszą rasę. Dodatkowo musiały mieć one tylko i wyłącznie niebieskie oczy.
Za twórców standardów europejskiej hodowli persów uznaje się Anglików, którzy krzyżowali ze sobą różne odmiany kotów z Bliskiego Wschodu. Celem ich hodowli było wydobycie najbardziej pożądanych cech: długi włos, krótka czaszka, krągła sylwetka. Zafiksowanie na punkcie tych cech doprowadziło współcześnie do sytuacji, w której koty te są jednymi z najbardziej obciążanych genetycznie ras, co trzeba z przykrością podkreślić. W USA wyhodowano nawet kota perskiego o pyszczku pekińczyka – w tym przypadku również musimy podkreślić, że ekstremalnie krótka kufa – pake-face jest fanaberią, która niszczy zdrowie tych kotów.
W 1871 roku w Crystal Palace odbyła się pierwsza wystawa kotów, na której zadebiutowały persy. Już w 1890 roku utworzono pierwszy klub miłośników tej rasy w Wielkiej Brytanii. FIFe uznało persy w 1949 roku.
Obecnie obserwowany jest trend odchodzenia od ekstremalnego eksponowania cech tej rasy na rzecz jej dobrostanu.
Hodowla
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/kot-perski-zwierz%C4%99-domowe-g%C5%82owa-5803285/
Hodowla kota perskiego wymaga przestrzegania kilku kluczowych zasad, aby zapewnić zdrowie i dobrostan zarówno matki, jak i kociąt. Przed zakupem, istotne jest, aby wybrać hodowlę zrzeszoną w związku hodowców, co gwarantuje przestrzeganie odpowiednich standardów. Kluczowe jest sprawdzenie warunków, w jakich kocięta są wychowywane, w tym zdrowia ich rodziców i jakości podawanej karmy.
Odpowiedzialny hodowca nie będzie kojarzył kotki częściej niż raz na rok, dbając o jej regenerację i zdrowie. Ważne jest również, by rodzice kociąt byli badani pod kątem chorób genetycznych. Kocięta perskie powinny być oddawane do nowych domów nie wcześniej niż po ukończeniu trzech miesięcy życia. Ten okres umożliwia prawidłowe odstawienie dietetyczne oraz socjalizację przy matce i rodzeństwie. Powinny być także zaszczepione i odrobaczone.
Dla miłośników kotów wystawowych ważne może być również spełnienie specyficznych standardów rasy, takich jak umaszczenie czy cechy fizyczne. Cena kota perskiego, która wydaje się zbyt niska, może sygnalizować brak spełnienia tych standardów. Wybierając kota perskiego należy więc zwrócić uwagę na wszystkie wspomniane wcześniej aspekty, aby zapewnić najlepszą opiekę zarówno dla kociąt, jak i dla ich matki.
Ile kosztuje kot perski?
Kot perski z hodowli może kosztować średnio od 2000 do 4000 zł. Wysokość ceny zależy od renomy hodowli, utytułowanych rodziców, a także wysokiego poziomu opieki, jaki może zapewnić hodowca.
Jakie imię dla kota perskiego?
Imię dla kota: Maximus, Leonardo, Apolo, Casper, Orion
Imię dla kotki: Zafira, Cloe, Bella, Lulu, Trudi
Ciekawostki
- Koty perskie różnią się wzorcami w USA i w Wielkiej Brytanii. W USA preferowane są koty o mocniejszej budowie i jeszcze grubszej sierści. Dodatkowo Amerykanie wyhodowali persy o bardziej zadartym nosie.
- Persy, przywożone do Europy 300 lat temu były podarunkami dla arystokracji, dlatego do dzisiaj kojarzy się je z bogactwem i luksusem.
- U białych kotów, popularnych niegdyś we Francji, dominujący gen W przenosi skłonność do głuchoty.
- Kocica, która urodzi głuche kocięta nie może być nigdy więcej kojarzona.
- Rudy kot perski jest protoplastą kontrowersyjnego kota perskiego pekińskiego.
FAQ na temat kotów perskich
Ile żyje kot perski?
Kot perski żyje średnio od 12 do 15 lat.
Czy kot perski uczula?
Tak, kot perski może uczulać. Rasa kota nie ma wpływu na ilość uczulających białek. Jak wszystkie koty, także persy wylizują swoje furo, na którym rozkładają białko ze śliny (fel d 1). Zaznaczyć należy, że alergeny (fel d 2 do fel d 8) znajdują się także w złuszczonym naskórku, moczu i krwi kota. Dbając o codzienne wyczesywanie persa i stan jego skóry możesz ograniczyć ilość roznoszonych po domu włosów i naskórka.
Czym najlepiej czesać persa?
Najpierw włos okrywowy persa należy wyczesać grzebieniem, aby rozplątać włosy i pozbyć się kołtunów. Następnym krokiem jest szczotkowanie persa za pomocą szczotki z miękkim naturalnym lub nylonowym włosiem. Kota perskiego czesz wraz z kierunkiem wzrostu włosa, nigdy pod włos. Na koniec można użyć rękawicy gumowej, która zbierze martwy włos po właściwym czesaniu.
Źródła
M. Pollard, Koty kompendium, wyd. Parragon, Ostrów Mazowiecki 2008.