Pies brzydko pachnie - przyczyny, rozwiązania
Pies na dobre zagościł w domach, nie jest już tylko zwierzęciem trzymanym na zewnątrz. Obecność psa w mieszkaniu wiąże się z dodatkowymi obowiązkami, takimi jak sprzątanie. Zdarza się również, że czworonożny przyjaciel zaczyna wydzielać nieprzyjemny zapach, co może budzić niepokój i dyskomfort domowników. Przyczyny takiej sytuacji bywają różnorodne – od problemów higienicznych, przez dietę, aż po potencjalne schorzenia zdrowotne. Warto więc zrozumieć, co może być źródłem brzydkiego zapachu u czworonoga i jak skutecznie się z tym uporać.
Pies brzydko pachnie - co robić?
SPIS TREŚCI
1. Pies nieprzyjemnie pachnie - przyczyny
1.1. Higiena psów i pielęgnacja psów
1.2. Przykry zapach a problemy zdrowotne
1.3. Dieta psów
2. Problem brzydkiego zapachu psa - rozwiązania
2.1. Prawidłowa higiena
2.2. Dbałość o higienę pyska psa
2.3. Kontrola gruczołów okołoodbytowych
2.4. Zdrowa dieta psa
Data publikacji: 12 lutego 2025
Pies nieprzyjemnie pachnie - przyczyny
Źródło: https://pixabay.com/photos/dog-attention-mixed-breed-dog-6082017/
Higiena psów i pielęgnacja psów
Jedną z najczęstszych przyczyn nieprzyjemnego zapachu jest problem z higieną psów oraz zaniedbania w ich pielęgnacji.
Nagromadzony kurz, brud i sebum mogą być główną przyczyną przykrego zapachu sierści, zwłaszcza jeśli futerko nie jest regularnie czyszczone. Podczas codziennych spacerów pies zbiera na sierści kurz, pyłki roślin, błoto oraz inne zanieczyszczenia z otoczenia. W połączeniu z wilgocią mogą one tworzyć warstwę sprzyjającą rozwojowi bakterii i drobnoustrojów, które wydzielają nieprzyjemny zapach. Szczególnie narażone są psy o długiej sierści, u których brud może łatwo się osadzać. Braki w pielęgnacji, takiej jak regularne szczotkowanie czy kąpiele, sprawiają że nadmierna, tłusta warstwa łoju zaczyna gromadzić brud i bakterie, co prowadzi do nieprzyjemnego, czasem nawet jełczejącego zapachu.
Przykry zapach a problemy zdrowotne
Nieprzyjemny zapach sierści może być też symptomem problemów zdrowotnych u czworonoga. Jeśli mimo regularnej higieny zapach się utrzymuje to jest to sygnał dla właściciela, że należy zwrócić uwagę na możliwe choroby.
Skóra psa naturalnie wydziela sebum, które tworzy barierę ochronną, ale gdy dochodzi do zaburzeń w jego produkcji, infekcji lub stanów zapalnych, zapach sierści psa staje się intensywniejszy i nieprzyjemny.
Infekcje bakteryjne i grzybicze często pojawiają się w wilgotnych miejscach, takich jak fałdy skórne, pachwiny czy okolice uszu. Nadmierna wilgoć sprzyja namnażaniu bakterii i drożdżaków, co może powodować silny, ropny lub drożdżowy zapach. Psy z fałdami skórnymi, jak buldogi czy mopsy, są szczególnie narażone na tego typu infekcje.
Nieprzyjemny zapach czworonoga może mieć również związek z alergiami skóry. Psy z alergiami często się drapią, co prowadzi do podrażnień, stanów zapalnych i wtórnych infekcji, co prowadzi do wystąpienia nieprzyjemnych zapachów.
Intensywny zapach ma też związek z chorobami uszu oraz jamy ustnej. Psu śmierdzi z pyska przez problemy takie jak: nagromadzenie kamienia nazębnego, infekcji zębów czy choroby dziąseł.
Dieta psów
Dieta psa ma ogromny wpływ na jego woń. To co zwierzę spożywa może oddziaływać na zapach jego skóry, sierści, oddech, a także na odchody i gazy. Nieodpowiednia karma, alergie pokarmowe lub problemy trawienne często prowadzą do wystąpienia nieprzyjemnych zapachów.
Karma niskiej jakości, bogata w sztuczne dodatki, konserwanty i wypełniacze (np. zboża o niskiej wartości odżywczej), może prowadzić do zaburzeń skórnych i nadmiernej produkcji sebum. Nadmiar sebum powoduje przetłuszczanie się sierści, co sprzyja namnażaniu bakterii i drożdżaków, odpowiedzialnych za charakterystyczny zapach zjełczałego tłuszczu.
Karma bogata w cukry i węglowodany może negatywnie wpływać na higienę jamy ustnej psa, sprzyjając namnażaniu bakterii odpowiedzialnych za nieświeży oddech. Węglowodany, zwłaszcza te o wysokim indeksie glikemicznym, łatwo przekształcają się w cukry proste, które stanowią doskonałą pożywkę dla bakterii obecnych w pysku.
Szukasz pełnowartościowej karmy dla psa?
Sprawdź: Hipoalergiczna karma dla psa
Problem brzydkiego zapachu psa - rozwiązania
Prawidłowa higiena
By okiełznać przykry zapach sierści warto poddawać psa regularnym kąpielom. Kąpiele psów powinny odbywać się w odpowiednich odstępach czasu – zwykle co 4–6 tygodni, choć psy długowłose lub aktywne na zewnątrz mogą wymagać częstszych zabiegów. Najlepiej stosować tylko szampony i odżywki przeznaczone dla psów, ponieważ ludzkie kosmetyki mogą zaburzyć pH skóry zwierzęcia, prowadząc do podrażnień.
Z nieprzyjemny zapachem z uszu trzeba walczyć poprzez cykliczne czyszczenie preparatami przeciwko gromadzeniu się woskowiny i namnażaniu patogenów. Właściwa pielęgnacja uszu ma szczególne znaczenie zwłaszcza u psów z opadającym uszami.
Łapy to siedlisko brudu i bakterii. Po każdym spacerze należy przemywać łapy psa wilgotną ściereczką lub specjalnymi chusteczkami.
Dbałość o higienę pyska psa
Nieświeży oddech to przypadłość często spotykana u czworonogów. Szczotkowanie zębów to najskuteczniejszy sposób na zapobieganie osadzaniu się kamienia nazębnego i eliminację brzydkiego zapachu. Do tego celu należy używać specjalnej pasty dla psów (nigdy ludzkiej, ponieważ zawiera toksyczny dla psów fluor) oraz szczoteczki dostosowanej do wielkości pyska psa. Należy szczotkować zęby codziennie, jednak nawet 2-3 razy w tygodniu przynosi pozytywne efekty.
Kontrola gruczołów okołoodbytowych
Gruczoły okołoodbytowe to małe struktury znajdujące się po obu stronach odbytu psa, które produkują gęstą, silnie pachnącą wydzielinę. W naturalnych warunkach wydzielina ta uwalnia się podczas wypróżniania i służy do znakowania terytorium. Jednak czasami gruczoły mogą się zapychać lub ulec stanowi zapalnemu, co prowadzi do pojawienia się zapachu zjełczałego tłuszczu czy ryby.
Jeśli pies często ma problemy z gruczołami, warto kontrolować ich stan u weterynarza lub podczas zabiegów takich jak grooming psów.
Ponadto, by zneutralizować zapach psa z odbytu warto wspomóc pupila dietą bogatą w błonnik.
Zdrowa dieta psa
Białko jest podstawowym składnikiem odżywczym, niezbędnym do regeneracji komórek skóry i wzrostu mocnej, lśniącej sierści. Najlepiej przyswajalne jest białko pochodzenia zwierzęcego, np. z mięsa jagnięciny czy dziczyzny. Niedobory wysokiej jakości białka mogą prowadzić do matowej, łamliwej sierści oraz suchości skóry, co sprzyja łuszczeniu się naskórka, swędzeniu i w konsekwencji intensywnemu zapachowi.
Dodatkowo niedostateczna ilość białka w diecie może osłabiać barierę ochronną skóry, co zwiększa podatność na infekcje bakteryjne i grzybicze. Takie infekcje często powodują intensywny, nieprzyjemny zapach, szczególnie u psów o grubym podszerstku, w którym łatwo gromadzi się wilgoć i bakterie.
Kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6 są niezwykle ważne dla zachowania zdrowej skóry oraz sierści psa. Wspomagają nawilżenie skóry od wewnątrz, zapobiegając jej nadmiernemu przesuszeniu i łuszczeniu