Ropomacicze u psa

 Grafika źródło: https://pixabay.com/photos/pitbull-dog-fall-domestic-animal-8501582/ 

 

SPIS TREŚCI

1. Ropomacicze u psa

2. Objawy ropomacicza u psa

3. Dlaczego pies ma ropomacicze?

3.1. Jakie psy są szczególnie narażone na ropomacicze?

4. Diagnoza: Jak rozpoznać ropomacicze u suki?

5. Jak wyleczyć ropomacicze u psa?

6. Antybiotyki na ropomacicze u psa

7. Jak opiekować się psem po zabiegu ropomacicza?

8. Profilaktyka: Jak uchronić psa przed ropomaciczem?

9. FAQ

Data publikacji: 4 października 2025

Ropomacicze u psa

Źródło: https://pixabay.com/photos/dog-eurasier-dog-eurasier-stallion-8378909/ 

Ropomacicze, czy też ropne zapalenie macicy, to choroba układu rozrodczego, która występuje u niekastrowanych suk w fazie po rui, przed okresem ciszy hormonalnej. Choroba ta występuje niemal u 25% samic przed ukończeniem dziesiątego roku życia. Chociaż dokładna etiologia ropomacicza nie została w pełni określona, wiadomo, że ekspozycja na estrogen w połączeniu z okresami wysokiego stężenia progesteronu prowadzi u suk do zmian w błonie śluzowej macicy (endometrium). Ponieważ zmiany te mają charakter kumulatywny, ryzyko rozwoju choroby u niekastrowanych suk wzrasta wraz z wiekiem.

Kliniczny obraz ropomacicza może przyjmować objawy od ogólnego osłabienia aż po zagrażającą życiu sepsę. Dlatego chorobę tę należy brać pod uwagę w rozpoznaniu różnicowym u każdej chorej, niekastrowanej, dojrzałej płciowo suki, niezależnie od prezentowanych objawów.

Objawy ropomacicza u psa

W początkowej fazie rozwoju choroby suczka może wykazywać nieswoiste objawy, takie jak apatia, brak apetytu, depresja, wielomocz, wzmożone pragnienie, wymioty i biegunka.

Jednak u suk z ropomaciczem przy otwartej szyjce objawy ogólnoustrojowe są mniej nasilone niż w przypadkach ropomacicza z zamkniętą szyjką.

W tym drugim przypadku przebieg choroby może zakończyć się śmiercią psa, gdy dojdzie do toksemii lub w związku z zapaleniem otrzewnej wywołanym pęknięciem macicy.

U niektórych suk z zamkniętą szyjką może dojść do jej chwilowego otwarcia, co pozwala na odpływ ropy i chwilową poprawę samopoczucia psa.

Gorączka może występować lub nie w przypadku otwartej szyjki, natomiast przy zamkniętej szyjce jest zwykle obecna. U suk z ciężką toksemią może wystąpić nawet hipotermia (obniżona temperatura ciała).

W przypadku ropomacicza stopień rozdęcia macicy może być znaczny i prowadzić do widocznego powiększenia brzucha.

U suk z otwartą szyjką wydzielina ropna ma najczęściej jasnobrązową barwę, jest cuchnąca, czasami żółta, często z domieszką krwi, a jej konsystencja waha się od wodnistej po kremową.

Dlaczego pies ma ropomacicze?

Ropomacicze to choroba, która wiąże się z cyklem rujowym samicy, a długotrwała i powtarzająca się stymulacja hormonalna zwiększa ryzyko wystąpienia tej choroby.

Chociaż u większości suk dochodzi do ropomacicza w ciągu 8 tygodni od ostatniej cieczki, w praktyce ropomacicze może wystąpić na każdym etapie cyklu, a nawet w czasie ciąży.

Pierwotnym czynnikiem tej choroby jest progesteron, który powoduje rozrost endometrium. Jest on silniejszy, jeśli wcześniej nastąpił wzrost estrogenu. Podanie suce estrogenu przy wysokim poziomie progesteronu może wręcz doprowadzić do ropomacicza.

Estrogen wydłuża okres otwarcia szyjki macicy w fazie lutealnej i jednocześnie zwiększa wrażliwość endometrium na działanie progesteronu. Jeśli w tym czasie dojdzie do infekcji bakteryjnej, rozwija się ropomacicze.

Po rui następuje naturalny wzrost poziomu progesteronu, co powoduje rozrost i wydzielanie gruczołów endometrialnych. Nagromadzenie wydzieliny w macicy tworzy idealne środowisko do rozwoju bakterii.

Kluczowym czynnikiem w rozwoju ropomacicza są jednak bakterie. Endometrium, pod wpływem progesteronu, staje się bardziej podatne na kolonizację przez E. coli.

Jakie psy są szczególnie narażone na ropomacicze?

W literaturze weterynaryjnej wskazuje się, że średni wiek zachorowania to 7 lat, chociaż najmłodsza zdiagnozowana suczka miała 4 miesiąca, a najstarsza 16 lat. Choroba najczęściej pojawia się u suk powyżej 6. roku życia, ale może również dotyczyć młodszych psów – średnio w wieku około 2 lat.

Szczególnie narażone są suczki przechodzące terapię hormonalną zawierającą progesteron lub estrogen. Badania sugerują zwiększone ryzyko ropomacicza w grupie wiekowej 1–2 lata po podaniu estrogenu.

Do ras szczególnie narażonych na ropomacicze zalicza się m.in. rottweilera, bernardyna, chow-chowa, golden retrievera, miniaturowego sznaucera, teriera irlandzkiego, owczarka collie i hiszpańskiego. Rasy o niższym ryzyku to m.in. jamniki, owczarki niemieckie i gończe szwedzkie.

Diagnoza: Jak rozpoznać ropomacicze u suki?

Podstawą w rozpoznaniu ropomacicza jest wywiad oraz badanie kliniczne. U suk z otwartą szyjką macicy wyczucie powiększenia macicy może być jednak trudne. Problem ten występuje również w przypadku otyłych psów.

Po szczegółowym wywiadzie i badaniu fizykalnym lekarz może zlecić:

• morfologię: leukocytoza z przesunięciem w lewo, toksyczne neutrofile, anemia normocytarna,

• biochemię: hiperglobulinemia, hiperproteinemia, hipoalbuminemia, hipercholesterolemia, podwyższone CRP, azotemia, wzrost BUN, kreatyniny, ALT, ALP; zaburzenia elektrolitowe,

• mocz: izostenuria, bakteriuria, glukozuria, proteinuria – próbka powinna pochodzić z cewnika lub cystocentezy (nie z próbki „złapanej swobodnie”).

Dodatkowo wykonuje się:

• cytologię wydzieliny,

• posiew z antybiogramem,

• oznaczenia hormonów: metabolity PGF2α, progesteron >2 ng/ml,

• RTG jamy brzusznej,

• USG.

W rozpoznaniu różnicowym należy wykluczyć:

• ciążę,
• inne przyczyny wielomoczu i pragnienia (cukrzyca, nadczynność nadnerczy, choroby nerek),
• choroby pochwy,
• metritis, zatrzymanie błon płodowych po porodzie,
• nagromadzenie jałowych płynów w macicy.

Jak wyleczyć ropomacicze u psa?

Złotym standardem leczenia jest owariohisterektomia (usunięcie jajników, macicy i szyjki). Zabieg wykonuje się dopiero wtedy, gdy pies został ustabilizowany, jeżeli przebieg ropomacicza jest ciężkim. W trakcie i przed operacją podaje się antybiotyki. W trakcie zabiegu wykonuje się również płukanie jamy brzusznej.

Jeśli choroba zostanie rozpoznana we wczesnym stadium, a ryzyko operacyjne jest niskie, skuteczność zabiegu sięga nawet 92%.

---

Szukasz zbilansowanej karmy dla psa?

Sprawdź: Monobiałkowa karma dla psa

---

Antybiotyki na ropomacicze u psa

Leczenie farmakologiczne stosuje się tylko w niektórych przypadkach – gdy szyjka macicy jest otwarta. Lekarz może przepisać antybiotyki szerokospektralne wg posiewu. Dodatkowo stosuje się nawadnianie.

W przypadku nawrócenia choroby konieczna będzie owariohisterektomia. Wskaźnik nawrotów przy terapii farmakologicznej wynosi ~20%.

Jak opiekować się psem po zabiegu ropomacicza?

Czas dochodzenia suki do zdrowia po operacji to około 14 dni. W tym czasie stosowana jest antybiotykoterapia i leki przeciwbólowe.

Chirurgiczne usunięcie macicy eliminuje stan septyczny. Już 7 dni po zabiegu obserwuje się normalizację parametrów krwi. Główną zaletą zabiegu jest całkowite wyeliminowanie ryzyka nawrotu choroby.

Profilaktyka: Jak uchronić psa przed ropomaciczem?

Aby zmniejszyć ryzyko nawrotu ropomacicza po leczeniu farmakologicznym, warto wydłużyć fazę anestrus, czyli okres spoczynku hormonalnego jajników. Dzięki temu błona śluzowa macicy ma czas na regenerację. Proces ten można dodatkowo wspomóc, stosując antagonistów receptora androgenowego, które opóźniają wystąpienie kolejnej rui nawet o 2–3 miesiące.

FAQ

Ile kosztuje leczenie ropomacicza u psa?

Cena zabiegu zależy od kliniki, stanu zdrowia psa i regionu – średnio od 600 do 1500 zł. Dodatkowe koszty obejmują badania krwi, USG i hospitalizację.

Bibliografia

R. Baithalu, B. Maharana, Ch. Mishra, L. Sarangi, L. Samal, Canine Pyometra, „Veterinary World”, Vol.3 No.7 July 2010, p. 340-342.

J. Byers, Canine Pyometra, https://www.vetmed.msstate.edu/sites/www.vetmed.msstate.edu/files/presentations/11.4.16%20Canine%20Pyometra%20%28Julie%20Byers%29.pdf?utm_source=chatgpt.com (dostęp: 12.06.2025).

B.Hamm, J. Dennis, Ropomacicze u suk. Metody wczesnego rozpoznawania choroby, https://magwet.pl/wpd/24860,ropomacicze-u-suk-metody-wczesnego-rozpoznawania-choroby?srsltid=AfmBOoqksvrkem9DHBZbqcRZ0mWeTTKCsNfOmjRweQjvArGHyVp1Pe-w (dostęp: 12.06.2025).

Anna Bator

Pisząca od lat z pasji i codziennego doświadczenia zdobywanego przy swoim czworonożnym przyjacielu. Opiekunka Kokosa - beagle'a zmagającego się z wrażliwym układem pokarmowym, którego wyzwania inspirują do dzielenia się wiedzą.