Zapalenie jelit u psa
Zapalenia jelit to częsta przyczyna wizyt z psami u lekarzy weterynarii. Problemy te mogą dotyczyć zarówno jelita cienkiego, jak i okrężnicy. Ich przyczyny mogą być bardzo zróżnicowane od niewłaściwej diety po śmiertelnie niebezpieczne choroby wirusowe, jak parwowiroza. Niektóre z chorób jelit nie mają określonych przyczyn, dlatego diagnoza może być trudna i czasochłonna. W każdym przypadku, gdy pies ma biegunkę, która trwa dłużej niż jeden dzień należy bezwzględnie udać się z nim do lekarza weterynarii, ponieważ objaw ten może doprowadzić do zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej, co jest niebezpieczne dla życia psa.
W tym artykule opisaliśmy część zapaleń jelit, których głównym objawem są właśnie biegunki.
SPIS TREŚCI
1. Jak dochodzi do zapalenia jelit?
2. Jakie są typowe objawy zapalenia jelit u psów?
2.1. Ostre zapalenie jelita cienkiego
2.2. Przewlekłe zapalenie jelit cienkich
2.3. Krwotoczne zapalenie jelit cienkich
2.5. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
2.7. Nieswoiste zapalenie jelit (IBD)
3. Podsumowanie
Data publikacji: 30 lipca 2024
Jak dochodzi do zapalenia jelit?
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/labrador-retriever-pies-g%C5%82owa-6158095/
Zapalenie jelit to zespół wielu chorób, które mogą mieć różne przyczyny. Zapalenia jelit mogą mieć podłoże wirusowe, jak w nosówce czy parwowirozie; bakteryjne (np. Salmonellae ) oraz grzybicze, pasożytnicze i nieustalone przyczyny – idiopatyczne, jak IBD.
Zapalenie jelit może przebiegać w sposób ostry lub przewlekły. W każdym z tych przypadków dochodzi zwykle do zaburzeń mikrobiomu jelit – flory bakteryjnej, która spełnia szczególne zadanie – trawi składniki pokarmowe, które nie zostały strawione przez enzymy jelitowe. Nadmierne namnażanie się patogennych bakterii, wywołane różnymi czynnikami, prowadzi do zaburzeń funkcjonowania jelit i objawia się najczęściej biegunkami.
Jakie są typowe objawy zapalenia jelit u psów?
Objawy zapalenia jelit nie są zwykle charakterystyczne dla określonej jednostki chorobowej, dlatego sprawiają one pewne wyzwanie dla lekarza, który podejmie się diagnostyki różnicowej. Zwykle jednak w trakcie chorób jelit psy mają problemy z:
- Biegunką
- Wymiotami
- Wzdęciami
- Przelewaniem i burczeniem w brzuchu
- Krwią w kale
- Spadkiem apetytu
- Utratą masy ciała
- Odwodnieniem
- Spadkiem odporności
Objawy te mogą pojawić się zarówno przy zapaleniach w jelicie cienkim, jak i grubym. W kolejnych akapitach tego artykułu zostaną opisane typowe choroby tych części układu pokarmowego.
Ostre zapalenie jelita cienkiego
Ostry nieżyt jelit cienkich to silny stan zapalny błon śluzowych, który występuje łącznie z zaburzeniami pracy jelit oraz wydzielania i wchłaniania jelitowego. Do ostrego zapalenia może dojść na skutek zatrucia pokarmowego oraz choroby wirusowej. Wtórnie zapalenie to występuje jako objaw nosówki u psów, salmonellozy, parwowirozy itp.
Jeżeli zapalenie spowodowane jest zaburzeniami czynności enzymów trawiennych skutkuje to nieprawidłowym rozkładem pokarmu w jelitach, jego fermantacją i gniciem. Stąd gazy u psów i biegunki.
Chorobę o podłożu dietetycznym oraz wydzielania i wchłaniania leczy się zwykle przez zastosowanie ścisłej głodówki, połączonej z nawadnianiem i leczeniem farmakologicznym o czym decyduje lekarz weterynarii.
Przewlekłe zapalenie jelit cienkich
Choroba ta wynika z długotrwałych zaburzeń perystaltyki i wydzielania w jelitach cienkich, co prowadzi do zmian w czynności błony śluzowej. Choroba ta zdecydowanie częściej występuje jako wtórny nieżyt, spowodowany zastojem krwi w chorobach serca, płuc, wątroby lub nerek oraz w czasie silnej inwazji pasożytami. Niekiedy przewlekłe zapalenie jelit cienkich może być objawem towarzyszącym chorobom zakaźnym (gruźlica, histoplazmoza itp.).
Zaburzenia wchłaniania prowadzą stopniowo do wychudzenia i wyniszczenia organizmu psa. Pies ma zmienny apetyt, może cierpieć na niedokrwistość i zaparcia oraz biegunki, które pojawiają się na zmianę. Kał ma zwykle gnilny zapach, może występować domieszka śluzu lub krwi.
Leczenie tej choroby zależne jest od przyczyny i zwykle polega na stosowaniu leków przeciwbakteryjnych i przeciwbiegunkowych oraz specjalnej diety.
Krwotoczne zapalenie jelit cienkich
Krwotoczne zapalenie to choroba o nieznanej przyczynie. Zwykle u zdrowych psów nagle pojawiają się silne wymioty i krwiste biegunki. Szybkość objawów może doprowadzić do wstrząsu, dlatego pies musi zostać niezwłocznie przetransportowany do kliniki. Choroba występują najczęściej u psów pomiędzy 2. a 4. rokiem życia.
Leczenie polega na płynoterapii oraz farmakoterapii według zaleceń lekarza.
Zespół jelita drażliwego
Zespół jelita drażliwego to choroba o niewyjaśnionej przyczynie, na którą może cierpieć w ciągu swojego życia aż 15% psów. Schorzenie to występuje przede wszystkim u ras miniaturowych i średnich. Choroba może również ujawnić się w sytuacji stresogennej. Co ciekawe 4-krotnie częściej chorują zwierzęta, których opiekunowie należą do osób znerwicowanych, co świadczy o tym, że znaczenie ma również otoczenie, w którym żyje pies. Po eliminacji sytuacji stresogennej choroba cofa się całkowicie.
Typowymi objawami jest biegunka z jelita grubego, ból brzucha, brak apetytu, wzmożone odgłosy z jamy brzusznej, niepokój i poddenerwowanie.
Leczenie jest trudne, ponieważ zespół jelita drażliwego daje podobne objawy do zapalenia jelita grubego i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, ale zwykle czynnikiem choroby jest sytuacja stresogenna.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Choroba ta nie ma wyjaśnionej przyczyny. Przypuszcza się, że może mieć ona związek z nieprawidłową pracą układu odpornościowego. Na tle innych ras wyróżniają się boksery, których choroba ta dotyka aż w 10% wszystkich przypadków.
U większości psów z tą chorobą występuje biegunka z jelita grubego z krwią, śluzem i strzępkami błon śluzowych.
Leczenie polega na podawaniu leków przeciwzapalnych oraz wprowadzeniu specjalnej diety dla psów z problemami z układem pokarmowym.
Zapalenie jelita grubego
Zapalenie jelita grubego może wystąpić na tle bakteryjnym, dietozależnym oraz pasożytniczym. Objawami są nagłe biegunki z jelita grubego, brak apetytu i apatia. Przyczynę choroby rozpoznaje się na podstawie badania mikrobiologicznego i parazytologicznego. Z kolei leczenie polega na kompleksowym podawaniu antybiotyków i leków przeciwpasożytniczych. Szczególne znaczenie w leczeniu tej choroby odgrywa dieta hipoalergiczna stosowana przez 2-3 miesiące po ustaniu objawów.
Nieswoiste zapalenie jelit (IBD)
Jedną z innych idiopatycznych przyczyn problemów z jelitami może być IBD. Jest to w zasadzie zespół chorób, które charakteryzują się przewlekłymi i nawracającymi objawami. U niektórych psów problem dotyczy tylko jelita cienkiego lub grubego, a u innych łącznie żołądka i jelita cienkiego oraz grubego. W oparciu o rodzaj komórek, które naciekają, wyróżnia się:
- Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelit cienkich (LPE)
- Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie okrężnicy (LPC)
- Eozynofilowe zapalenie żołądka, jelit cienkich i okrężnicy (EGE)
Objawy tych schorzeń nie są typowe. Pies z IBD może cierpieć na biegunki, wymioty, obecność krwi w kale, utratę masy ciała i utratę apetytu.
W łagodnym przebiegu leczenie polega na podawaniu odpowiednio skomponowanej diety. Jeśli leczenie przynosi efekt to oznacza, że IBD jest dietozależne i ułożoną dietę należy podawać psu do końca życia. Ten rodzaj choroby wskazuje, że problem może wynikać z nietolerancji lub alergii pokarmowej, dlatego wskazane jest wprowadzenie karmy monobiałkowej.
Jeżeli sama zmiana diety nie przyniosła poprawy, to lekarz może zdecydować o antybiotykoterapii, a następnie podaniu leków przeciwzapalnych i immunosupresyjnych.
Szukasz zdrowej karmy dla psa?
Sprawdź: Monobiałkowa karma Empire
Podsumowanie
Stany zapalne jelit wynikają z wielu różnych przyczyn. Katalog chorób jest dłuższy niż opisane w tym artykule. W grę wchodzi szeroka lista chorób wirusowych oraz odpasożytniczych. Ich objawem wspólnym są zwykle przewlekłe lub nawracające biegunki. Jeżeli Twój pies miewa taki problem, to koniecznie udaj się z nim na wizytę do lekarza weterynarii.
Bibliografia
M. Lenarcik, R. Lechowski, Choroby układu pokarmowego psów i kotów, Wyd. SGGW-AR, Warszawa 1991.
R. Nelson, C. Couto, Choroby wewnętrzne małych zwierząt, Tom. 1, Wyd. Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2008.